TESADÜF 2

Daha İyilerine Layık

Medyada ki şarkı bölümü anlatan en iyi şarkı.

***

Luna

Dosyaların yarısı bitti ama çok yorulmuştum hava almak için şirketten çıktım ve yürümeye başladım. Şirketin yakınlarında bir park vardı. Oraya gittim ve oradaki bankalardan birine oturdum. Derin bir nefes aldım ve temiz havayı içime çektim.

Kuş sesleri, rüzgarın ağaçların yapraklarını hışırdaması insana huzur veriyordu. Telefonuma gelen mesajla irkildim sekreterdendi yarın ki toplantıyı haber vermişti. Sıkıntıyla telefonumu kapattım. Keşke bu mesaj Matteo'dan gelseydi. Mutlu olsaydık, beraber olsaydık ama olmyordu. Biz beraber olmayı hak etmiyorduk. Benim onu üzmeye hakkım yoktu. Bu yolun sonunda ben üzülecektim ama o mutlu olacaktı. Bizim sonumuz buydu.

Şu an koşup boynuna atlayıp seni çok seviyorum demeyi çok isterdim.

Oturduğum banktan kalktım ve yürümeye devam ettim. Sahile geldim. Biraz da dalga seslerini duymaya ihtiyacım vardı galiba. Kayalıklara doğru ilerledim ama bir kaç adım sonra durdum... Durmak zorunda kaldım.

Çünkü kayalıklarda Matteo ile Yam vardı. Durdum merak ettim ne yapıyorlardı burada. Aklıma çıkan haberler geldi gerçek miydi yoksa? İçimden gerçek olmamasını umuyordum ama bunu ben istemiştim. Onu ben terk etmiştim ben yapmıştım ben bitirmiştim bizi... Biz... Biz olamadan bitmiştik.

İkisi de kayalıklara oturmuş kollarını arkaya yaslamış denizi seyrediyorlardı. Matteo kafasını Yam'a doğru çevirdi. Ona bakıyordu ama bu bakışlar çok farklıydı. Daha fazla dayanamadım ve gitmek için arkamı döndüğümde Matteo'nun sesini duymamla tekrar onlara döndüm.

M: Yam.

Matteo seslenince Yam'da kafasını Matteo'ya çevirdi.

Y: Efendim.

Yam, Matteo'nun diyeceği şeye odaklanmıştı ben de merala Matteo'nun diyeceği şey. dinlemeye başladım. Ama Matteo konuşmadı o...

Yam'ı öptü.

Gözümden akan yaşla bir elimi ağzıma götürdüm. Gözlerimin önünde öpüşüyorlardı. Dayanamadım ve hızlıca oradan ayrıldım. Hak ettim ben. Bunları çekmeyi hak ettim. Mutlu olmasını istiyordum al mutlu oldu işte. Artık o kalp benim için atmayacaktı. Başkasına aitti. Kendi ellerimle yapmıştım bunu. "Keşke ölseydim de bunları görmeseydim" dedim kendi kendime.

Şirkete yaklaşınca göz yaşlarımı sildim ve şirkete girdim. Hızlıca odama çıktım. Unutmak istiyordum hiçbir şey olmamış gibi yaşamak istiyordum ama olmuyordu her gözlerimi kapattığımda o görüntüler geliyordu gözlerimin önüne.

Böyle olmayacaktı bende kalan dosyaları aldım ve çalışmaya devam ettim. Kalbimde ki bu acı geçecek mi bilmiyorum ama bu acı geçmese bile bir süre unutmak istediğimden emindim. 

Son dosyayı da kaldırdığımda işim bitmişti. Başımı masadan kaldırdım ve etrafa baktım hava çoktan kararmıştı bile. Telefonu alıp saate baktığımda saat üçü otuz yedi geçiyordu ve çok uykum vardı. Kalktım ve telefonumu aldım. Askılıktan çantamı aldım ve odadan çıktım. 

Şirkette kimse yoktu ve bu beni ürpertmişti. Koca şirkette bir tek ben vardım. Hızlıca asansöre bindim ve otoparka indim.

Asansörün kapıları açıldı ve indim. Arabama doğru gittim. Arabaya bindim ve çalıştırdım ama araba çalışmıyordu bir kaç kere daha çalıştırmayı denedim ama olmuyordu. Sonra gözüm benzin göstergesine takıldı. Benzinim bitmişti. Oflayarak arabadan indim. Kapılarının kilitledim ve otoparktan çıktım. 

Çok yorgundum ve adım atacak halik kalmamıştı bu saatte bir tane bile taksi yoktu. Taksi çağırsam gelene kadar sabah olurdu. Bende yürümeye başladım. Yolu uzatmak istemedim ve kısa yoldan ara sokaklardan gitmeye başladım. Sabah gördüğüm şeyler aklıma geldikçe gözümden bir damla yaş düşüyordu. Şu an ne yapıyorlardır acaba? Matteo o kızı tekrar öpmüş müdür? veya şu an sevgililer midir? Ne diyorum ben ya hiç öpüştükten sonra eski asistan-patron ilişkisine dönecekler mi sandım? Aptalım koca bir aptal.

Ara sokaklar ne kadar güvenli bilmiyorum ama o an bunları düşünecek halim bile yoktu. Şu an kaçırılıp başıma silah sıkılmasını o kadar istiyorum ki. Ölmek istiyorum. Zaten kısa bir süre sonra öleceğim. Ne fark eder? Yaşayıp daha fazla acı çekmişim ne yazar?

Tenha sokaklarda ağlayarak yürüyordum. Karanlık yolu sadece bir kaç sokak lambası aydınlatıyordu. Biraz yürüdükten sonra karşıma bir gölge çıktı ama kafamı yerden kaldırmadım ve yürümeye başladım. Biraz ilerledikten sonra durdum gölge de durdu. Kafamı kaldırdım bu Ramiro'ydu.

Kollarını açtı. Buna çok ihtiyacım vardı.Koştum ve Ramiro'ya sarıldım o da bana sarıldı. O da ağlıyordu. Ona sıkıca sarıldım. İçimde tuttuğum hıçkırıkları daha fazla tutamadım ve hüngür hüngür ağlamaya başladım. Ramiro'nun da benden farkı yoktu.

Sarılmayı bıraktık. Göz yaşlarımı sildim ama pek bir işe yaradığı söylenemez.

R: İyi misin?

L: Hayır. Sen?

R: Hayır.

L: Anlatmak ister misin?

R: Buna çok ihtiyacım var.

L: Benim de.

Hemen karşımızda ki parka gittik ve oradaki banklardan birine oturduk.

R: Ben hayatımda bir kere aşık oldum ama bu kadar acı çekeceğimi bilseydim hiç sevmezdim, kalbime almazdım onu.

L: Ben alıştım artık. Kalbim çok acıyor ama insan zamanla alışıyor. 

R: Çok zor olmuyor mu?

L: Çok zor. Unutmak istiyorsun ama unutamıyorsun kalbin izin vermiyor. 

R: Ben hiç aşık olmadım nasıl bir duygu hiç bilmiyordum keşke hiç öğrenmeseydim.

L: Öyle deme

R: Neden? Haksız mıyım?

L: Haksızsın. Aşk bütün duyguların en güzeli. Tamam acı çektiriyor hem de çok ama o kadar güzel bir duygu ki kelimelerle anlatamam.

R: Haklısın. Belki de hayatım da tattığım en güzel duygulardan ama çok acıyor.

L: Alışırsın.

R: Umarım bir an önce alışırım.

R: Seni eve bırakayım mı?

L: Olur.

Ramiro ile arabaya bindik ve o beni eve bıraktı. Eve girdim ve direk odama çıktım. Üstümdekileri çıkardım ve kendimi yatağa attım. Uyuyamadım aklıma bir şarkının sözleri geldi.

Sen beni anlat soranlara sevmemiş gibi yaparsın
Kurtul bu aşktan kaç belki de çok yol alırsın
Sakın sözlerim yolundan alıkoymasın
Ey yüce insan sen mükemmel olana layıksın

Şarkıda da söylüyordu. O benden daha iyilerine layıktı. Onunla mutlu olacaksa onunla olsun. Ben onu hiçbir zaman mutlu edemedim ve edemeyeceğim. Canını yakmaktan başka bir şey yapmayacağım.

---------------------------------------------------

21 gün sonra yeni bölüm. Şimdi bitirdim ve attım. Bugün bir bölüm daha gelir mi bilmiyorum. 

Bölüm nasıldı?

Matteo ile Yam sevgili mi acaba?

Bana bakmayın aslında böyle bir şey olmayacaktı ama "Neden olmasın?" dedim ve yazdım.

Ramiro ve Luna yakışmadı mı? Acaba onları mı yapsam?

Şaka şaka Lutteo ve Yamiro olacak ama bana bakmayın belki değiştiririm dnfskdndl

Oy ve yorum please!

¡Adiòs!