TESADÜF 2

Kötü Bir Rüya

Arkadaşlar yeni bölüm geldi ama çok saçma oldu sdjsdhsjdk

Ambar

Arkamı döndüğümde Simon yerde yatıyordu. Koşarak yanına gittim. Göğsüne bıçak saplanmıştı ve her yeri kan olmuştu. Başını dizime yatırdım ve yüzüne hafifden vurmaya başladım bir yandan da ağlıyordum.

A: Simon aç gözünü yalvarırım aç

Konuşmak için ağzını açtı ve açmasıyla ağzından kan geldi. Ben daha çok korkmaya başlamıştım. Etrafta herkes bize bakıyordu ve kimse kılını bile oynatmıyordu.

A: Ne duruyorsunuz ambulansı arasanıza

Kimse bir şey yapmadı öylece duruyorlardı kafamı tekrar Simon'a çevirdim.

A: Dayan ne olursun dayan kurtaracağım seni

S: Am-ambar

A: Efendim

S: Seni seviyorum

Dedi ve gözlerini kapattı. Ölemezdi Simon ölemezdi bağırmaya başladım

A: Beni bırakamazsız ölemezsin sen uyan Simon uyan SİMONN

****

Bir anda yattığım yerden ''SİMON'' diye bağırarak fırladım. Neredeydim ben? Etrafıma baktığımda hastanedeydim sonra yatağın yanındaki koltukta uyuyan Simon'u gördüm. Bağırışımı duyunca o da uyanmıştı.

S: Ambar uyandın sen uyandın şükürler olsun uyandın be-ben hemen doktor çağırıyorum

Simon doktoru çağırmak için çıktı. Ben daha ne olduğunu anlamış değildim. Doktor geldi ve gerekli kontrolleri yaptı. Sonra Simon içeriye geldi ve elimi tuttu.

S: Sonunda bir tanem uyandın güzelim

A: Si-simon ne oldu bana?

Kapı çalındı ve içeriye Luna ve Nina girdi beni görünce ikisi de donup kaldı. Ardından koşarak bana sarıldılar bir yandan da ağlıyorlardı. Ayrıldıktan sonra

A: Biri bana ne olduğunu anlatacak mı?

S: Hatırlamıyor musun?

A: Hayır

S: Bizim eve hep beraber buluşmaya gelirken sana araba çarptı ve ondan sonra bitkisel hayata girdin

A: Ne yani ben uyuyor muydum bunca zamandır?

N: 9 aydır bitkisel hayattaydın

L: Ambar iyi misin?

A: Yani hiçbiri gerçek değil öyle mi?

N: Ne gerçek mi?

A: *anlatır*

S: Ben sana hayatta öyle bir şey yapmam sen benim ilk ve tek aşkımsın

A: Biliyorum

L: Ambar şey benim Matteo ile ayrıldığım ve beynime tümör olduğu gerçek

A: Na-nasıl sen ölecek misin? *gözleri dolar*

L: E-evet ağlama ama ben sana kıyamam *sarılır

A: Tamam ağlamıyorum

N: Ambar Gaston ile olanlarda gerçek

A: Peki ben bunları neden gördüm?

L: Biz her akşam yanına gelir seninle konuşurduk her şeyi anlatırdık bizi dinliyormuşsun gibi

N: Duymuşsun demek ki her şeyi

A: *ağlar*Bir an gerçekten Simon'un öldüğünü zannettim seni kaybettiğimi sandım bir an