TESADÜF 2

Buluşalım mı?

Matteo

M:Carla?

Ca: Ta kendisi.

M: Senin burada ne işin var?

Ca: Gidebilirim istiyorsan tabii kendi kuzenini kovacaksan

M: Yok ben sadece şaşırdım biraz

Ca: Tabii senin hayırsız kuzenin 2 yıldır seni arayıp sormadığı için 

M: Hayırsız olduğunu kabul ediyorsun yani

Ca: Eh tabii.

M: Gel özledim seni.

Ca: Bende

Dedi ve sarıldık. Ayrıldıktan sonra.

M: Hadi içeri geçelim.

Ca: Tamam.

İçeri geçtik. 

M: Ben duşa gireceğim kendi evin gibi davran.

Ca: Tamam.

Yukarı çıkıp duşa girdim. Duştan çıktıktan sonra üstümü giyip aşağıya indim. Çok güzel kokular geliyordu.

M: Carla sen yemek mi yaptın?

Ca: Evet acıkmış olabileceğini düşündüm.

M: Teşekkür ederim de bunlar kendin uydurduğun tarifler değil, değil mi?

Ca: Hayır merak etme.

M: Oh rahatladım.

Ca: Ev arkadaşların nerde?

M: Şirkete gitmişlerdir.

Ca: Sen gitmeyecek misin?

M: Hayır pek keyfim yok hem bugünümü canım kuzenime ayırmaya karar verdim.

Ca: Peki o zaman yemek yedikten sonra dışarı çıkalım mı?

M: Olur.

Yemekleri yedikten sonra Carla üstünü değiştirdi ve evden çıkıp. Arabaya bindik.

Ca: Beni nereye götüreceksin bakalım?

M: Bugün sizin emrinizdeyim.

Ca: Hım... O zaman her zamanki yere.

M: Mesaj alınmıştır.

Carla ile her buluştuğumuzda gittiğimiz kafeye gittik. Buranın kahveleri gerçekten çok güzeldi. Arabayı park ettim ve arabadan indik.

Ca: Buranın kahvelerini çok özledim.

M: Hadi o zaman.

İçeri geçip boş bir masaya oturup kahvelerimizi sipariş ettik. Kahveler geldi ve içmeye başladık.

Ca: Gerçekten Amerika'da bu kadar güzel bir kahve bulamadım.

M: Amerika demişken okul nasıl gidiyor?

Ca: Devam ediyoruz. 

M: Son senen değil mi?

Ca: Evet sonunda bitiyor.

M: Buraya geri dönecek misin?

Ca: Biliyorum hele bi şu üniversite bitsin bakarız.

Kahveler bitti. Hesabı ödeyip kalktık.

Ca: Matteo?

M: Efendim.

Ca: Sen evlenmiştin değil mi?

M: Evet ama boşandık.

Ca: Neden?

M: Olmadı.

Ca: Seviyor musun onu hala?