M: Evlensene benle.
Beynin duyduklarımı algılamaya başladığında cümleyi tam olarak algılamam ne kadar sürdü bilmiyorum. Gözlerimi tekrar gözlerine çevirdim.
L: Ne?
M: Duydun işte tekrar evlenelim Luna.
Masanın üzerinde duran suyu diktim. Rüya mıydı? Olabilirdi. İmkansız değildi. Kolumu Matteo'ya uzattım.
L: Çimdikle
M: Ne?
L: Rüya olabilir. Çimdikle.
Gülmeye başladı. Sonra kolumu çimdikledi.
L: Acıdı.
Kolumu çektim ve ovmaya başladım.
M: Rüya mıymış?
Dedi gülerek. Bu kadar tatlı olmak zorunda mıydı?
L: Değilmiş.
Gülümsemesi soldu ve yüzü ciddi bir hal aldı.
M: Ben çok ciddiyim Luna?
L: Ne için ciddisin?
M: Hadi ama safa yatma. Oyunculuğun çok kötü.
L: Peki.
Ayağa kalktı ve elimi tutup önümde diz çöktü. Oturduğum sandalyede yan tarafa doğru döndüm. Diyeceklerini az çok tahmin etmek mümkündü.
M: Luna?
L: Efendim Matteo.
M: Ben daha fazla beklemek istemiyorum. Ben senden çok ayrı kaldım daha fazla ayrı kalmak istemiyorum. Ben sana çok aşığım Luna eskisinden daha çok aşığım hem de. Biliyorum bir sürü hata yaptım. Sen hastayken başkasıyla çıktım daha çok yaktım canını çok özür dilerim ama hepsini telafi edeceğim söz veriyorum. Ben artık senden ayrı bir gün geçirmek istemiyorum. Bunu bu şekilde söylemek istemezdim ama benim tekrar evlenir misin Luna? Ama bu sefer gerçekten evlenir misin?
L: Evet.
Matteo hala öyle bakmaya devam etti. Donmuş muydu o? Gözerinin dahi kırpmıyordu. Elimi yüzünün önünde bir kaç defa salladım.
L: Matteo ne oldu? Matteo!
M: Cevabını bekliyorum.
L: Söyledim ya.
M: Hayır mı dedin? Peki sende haklısın tekrar neden evlenesin ki benle ben olsam bende evlenmem benle.
L: Matteo?
M: Ben en iyisi gidiyim.
L: MATTEO EVET, EVET SENİNLE EVLENİRİM.
Bakışlarını bana çevirip tekrar bakmaya başladı. Hareket etmiyordu. Yine donmuştu bu çocuk.
M: Ne dedin sen?
L: Evet dedim Matteo EVET.
Hemen yanıma gelip koşarak yanıma geldi ve kucağına alıp döndürmeye başladı.
L: Matteo yavaş kusacağım suratına şimdi.
Beni yavaşça indirdi ve ellerini belime sarıp beni kendine çekti. Gözleri dudaklarım ile gözlerim arasında mekik dokuyordu.
M: Seni çok seviyorum.
Dedi fısıldayarak her kelimesinde yüzünü daha da yaklaştırmıştı nefesini hissediyordum. Bende onun gibi fısıldayarak konuştum.
L: Ben de seni çok seviyorum Matteo.
Sonunda dudaklarımız birleşti. Elimi ensesine götürdüm. Onu öpmeyeli çok uzun zaman olmuştu. Özlemiş miydim? Hem de çok fazla özlemiştim. Dudaklarını dudaklarımdan çekti ve alnını alnıma yasladı. Gülüyordu, gülüyordum. Nedensizce gülüyorduk. Delirmiş olabilirdik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TESADÜF 2
FanfictionHerkes için her şey bitmişti. Kavuşamadan bitmişti hikayeleri. Kimisi mecburdu kimisi daha kavuşamamaştı bile. Kadere inat savaşacaklar mı yoksa kaderlerini kabullenecekler mi? Tesadüf'ün devamıdır. 1.02.2021~10k olduk