TESADÜF 2

Mutlu Sonlar

(2 gün sonra)

Jim'den

Telefonun çalmasıyla kalkmak zorunda kaldım. Kalkmaya çalışırken yere düşmemi saymazsak pek mutlu olduğum söylenemezdi. Sinirle telefonu elime aldım. Pazar sabahı kim arardı. Bir gün bile öğlene kadar uyuyamayacak mıydım ben?

Sinirle telefonu açtım.

J: Ne var!

N: Tersimizden kalkmışız bugün galiba.

J: Nico?

N: Efendim sevgilim.

J: Neden aradın?

N: Çok sinirliyiz.

J: Nico ben sana bugün beni arama demedim mi?

N: Özlemiş olamaz mıyım ben sevgilimi?

J: Özlersin de bende uyumayı özledim ama

N: Bu kadar kızacağını bilseydim aramazdım. 

J: Küsme tamam. Uyku senden önemli değil.

J: Her neyse. Neden aramıştın sen?

N: Jim ben seninle bir konu hakkında konuşmak istiyordum.

J: Birden ciddileştin sen ne oldu?

N: Sen hazırlan sizin oradaki kafede buluşalım her şeyi anlatacağım.

J: Nico kötü bir şey yok değil mi?

N: Sen dediğimi yap.

J: Tamam kapat hazırlanayım.

Telefonu kapattıktan sonra yerden kalkıp yatağı topladım. Sesi hiç güzel gelmiyordu kesin kötü bir şey oldu. Hissediyorum kesin kötü bir şey oldu yoksa sesi neden ağlayacak gibi çıksın.

Korkuyla hızlıca dolaptan hızlıca çıkardığım birkaç kıyafeti üzerime geçirdim. Hemen bir şeyler atıştırıp evden çıktım. Kafam da bir sürü senaryo kurup kurup silmiştim. 

Kafe'nin önüne geldiğimde derin bir nefes verdim ve içeri girdim. Masalara teker teker bakıp Nico gelmiş mi diye baktım. Gelmiş olduğunu görünce hemen yanına gidip önündeki sandalyeyi çekip karşına oturdum. 

N: Hoş geldin.

J: Ne oldu?

Suratında kısa bir gülümseme oldu ve anında silindi. Birazdan duyacaklarım için çok korkuyordum. Diyebileceği her türlü şeye kendimi hazır hissetmeye çalışıyordum çünkü Nico kötü bir şey olmadığı sürece bu kadar ciddi olmazdı.

J: Kötü bir şey yok değil mi?

N: Bilmiyorum.

J: Nasıl?

N: Yani iyi mi kötü mü bilmiyorum bunu sana anlattığımda karar vereceğiz ama şunu bilmeni istiyorum Jim ben seni çok seviyorum.

Masanın üzerinde duran ellerini tuttum.

J: Bende seni seviyorum. Anlatacak mısın?

N: Ben gidiyorum.

J: Nereye!

N: Amerika'ya.

J: NE!

Bağırmamla kafede oturan üç beş kişi bana baktı hemen yerime geri oturup Nico'ya döndüm.

J: Nasıl Amerika'ya gidersin Nico? Neden?

N: Şirketin durumunu biliyorsun. İflas eşiğinde. Amcamın şirketinde çalışmak için Amerika'ya gitmem gerekiyor.