sonraki üç gün oldukça kolaydı ama her geçen gün zorlaşıyor. bi bağımlılığı- kendini savunma mekanizmanı bırakmak kolay değil. kafamı dağıtmaya ihtiyacım var ama hiçbir şey ilgimi çekmiyor. bir parça kek yemenin yarattığı pişmanlık ve mide bulantısı.. nefret ediyorum bi boku düzgün yapamamamdan.
yıl sonunu görmek istediğimi bile sanmıyorum. neden sadece yok olmak gibi bi seçeneğimiz yok. neden benim deneyimlediğim hiçbir şey üzerinde kontrolüm yok. tüm bunların dışında neden böyle bir gerçeklikte ben bu kadar asiyim. bu iyi bir şey değil. bu havalı bir şey de değil. neden sus dediğinde sorgulamadan susacak biri değilim. bana bağırdığında susan biri olsaydım her şeyi kabullenmek daha kolay olurdu. kendimle ilgili her şey daha çok rahatsız ediyor beni. bu hayatın bu da gerçekliğin kanunları. asla istediğin gibi hissetmeyecek, arzuladığın gibi yaşamayacaksın dendiğinde bi yolunu bulurum diyerek kabullenecek biri olsaydım keşke.
bana aykırı kanunları olan bir gerçeklikte sonsuza dek sıkıştığımı fark etmek hiç güzel değildi.
sikiğimin 13 yaşındaki bi ergeniydim. kim bu farkındalığı gerekli gördü?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
izmarit.
Randomkurgu değildir. hiçbir edebi nitelik taşımaz. tamamen bana ait, bölüm içi farklı ruh halleri içerir. anonim olarak kullandığım kişisel bir günlüktür. günlük başında "¬" olan ve olmayan bölümler şeklinde iki farklı üslupla yazılmıştır. "¬" olmayan bö...
