tw: self harm.
pişman olduğumu sanmıyorum. bir daha o günleri yaşasam bir daha aynı boku yerdim. kendini kesmek eğlenceli veya havalı değil, hakettiğin cezayı aldığını bilmenin rahatlığı. beyninin hayatta kalma içgüdüsüyle odağını değiştirmesinin rahatlığı. acının verdiği rahatlık.
hala kendimi zor tutarken nasıl pişmanım diyebilirim ki. iki aydır temizim. her zaman kendini kontrol eden kişi oldum. benim duygularım hiçbir şekilde önemli olmazdı ki kontrolde olsunlar. yaptığım her şey bilinçli. ve bunun suçluluğu üzerime daha ağır biniyor. ben suçluyum ama pişman değilim.
şimdi yavaş yavaş aklıma düşüyor düşünceler. ya yine düşük kan basıncım, demir ve b12 eksikliğim bana sorun çıkarır, hastaneye gidersem diye. tansiyonumu ölçmeleri gerekir. kolumu açmam gerekir. ya yaz gelmeden kapatıcı alamazsam. ya beklemediğim bir anda odaya biri girerse. ya kendimi saklayamazsam.
hala pişman değilim fakat korkuyorum. beni, düşüncelerimi, hislerimi, sağlığımı, mutluluğumu hiç düşünmeyen insanların öğrenmesinden korkuyorum. çünkü ben düşük not aldığımda teselli edilmek yerine azarlandım. ben hakkımı benden başkası savunmayacak diye koruduğumda suçlu görüldüm, telefonumu sessizde unuttuğumda kızıldım. artık endişeden mi tahammülsüzlükten mi yapılıyor bilmiyorum ama hiçbir konuda destek göremeyeceğim bir ortamda olduğumu biliyorum. yine azarlanıp suçlanacağımı, hayal kırıklığıyla bakılacağımı biliyorum. ve ben bunu istemiyorum. gerçekten istemiyorum.
keşke hiç aileme sahip olduklarından haberlerinin olmadığı bu sıkıntıyı vermeseydim. keşke hiç bu hayatı yaşamasaydım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
izmarit.
Rastgelekurgu değildir. hiçbir edebi nitelik taşımaz. tamamen bana ait, bölüm içi farklı ruh halleri içerir. anonim olarak kullandığım kişisel bir günlüktür. günlük başında "¬" olan ve olmayan bölümler şeklinde iki farklı üslupla yazılmıştır. "¬" olmayan bö...
