zihnim nasıl bir yer. bunu birkaç dakika önce sorguladım.
karanlık bir yer. karanlıktan nefret eder, loş ışığa taparım. zihnim olabildiğine karanlık. uzakta yıkık birkaç harabe var. asla yetişemeyeceğin kadar uzakta. yalnızsın. sessiz ruhsuz duygusuz tamamiyle boş bir yerdesin.
gökyüzü aşık olduğunun aksine kara. bulutlar beyaza küsmüş. kül rengi.
her an izlendiğini hissediyorsun. karanlığın sakladığı yerde biri var. seni izliyor. orda, biliyorsun. ama göremiyorsun, duyamıyorsun, hissedemiyorsun. sadece orada. bazen kendi işine bakıyor. bazen seninle uğraşıyor. her zaman daha da kötüsü olduğuna seni ikna etmeye çalışıyor. senden nefret ettiği kadar ona bağlısın. nefretin sevginden büyük değil. hakaretleri hala ilk günkü gibi acıtıyor ama acı alışkanlık yapar değil mi.
ve bir de sıkışmış bir silüet var. benliğinden daha çok sen olan. hissetmiyor, sadece bekliyor. sonunu. büyük bir ilgiyle. içten içe ölen bir bedenin toprağın altına girmesini bekliyor. sabırsız aynı senin gibi. onun sabrı tükendiğinde duruma karanlıktaki kişi el atacak ve bu beden yeraltına beklenmedik bir giriş yapacak. kimse ondan hunu beklemezken. herkes tek sorunun gülümsemesi olduğunu düşünürken. iyi geceler. bunu okuyan hiçkimseye.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
izmarit.
Rastgelekurgu değildir. hiçbir edebi nitelik taşımaz. tamamen bana ait, bölüm içi farklı ruh halleri içerir. anonim olarak kullandığım kişisel bir günlüktür. günlük başında "¬" olan ve olmayan bölümler şeklinde iki farklı üslupla yazılmıştır. "¬" olmayan bö...
