iki tür boşluk var benim için. hangisini deneyimlersem öbürü daha cazip geliyor. kısır bir döngü gibi.
birincisi bomboş bir boşluk. hiçbir şey yapmak istemezsin. hiçbir şey ilgini çekmez. ne yaşamak ne ölmek, ne var olmak ne yok olmak istersin. çıldırmak istersin ama ne sinirli ne de üzgünsündür. bomboş bir boşluktur. ruhun yok olmuş gibi. içi boş bir bedende hapsolmuşsun gibi. sadece, boş işte.
ikincisi çok dolu bir boşluk. ruhun dolup taşmış ve artık bomboş kalmış gibi. kelimelerle tanımlayamayacağım bir his. üzerinde, içinde, devasa bir baskı varmış gibi bir boşluk. içi bomboş ama o varlığının altında ezen bir tür. yine hiçbir şey yapmak, hareket etmek bile istemezsin. yok olmak istersin bu sefer. ama hiç var olmamış gibi. yokluğu fark edilmeuecek gibi. ütopik bir şekilde yok olmak istersin. boğulursun ama oksijene ihtiyacın yoktur. kurtulmak bile istemezsin.
ve bu iki boşluk arasında gider gelirsin. hiçbir etkin, kontrolün olmaz. o istediğinde gelir, istediğinde yer değiştirir. sen de öyle bomboş izlersin olanı biteni.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
izmarit.
Acakkurgu değildir. hiçbir edebi nitelik taşımaz. tamamen bana ait, bölüm içi farklı ruh halleri içerir. anonim olarak kullandığım kişisel bir günlüktür. günlük başında "¬" olan ve olmayan bölümler şeklinde iki farklı üslupla yazılmıştır. "¬" olmayan bö...
