babamla hiçbir problemim olmadı. daddy issues gibi bir sıkıntı çektiğimi aklımın ucundan bile geçirmedim. zaten çocukluğum gayet normal olmasına rağmen babamı hiç hatırlamıyorum. pek anı biriktirmemiş olsak gerek.
ama abimi çok net hatırlıyorum. bana davranışını, cümlelerini, tavırlarını. benden yalnızca üç yaş büyük birinden çok olgun tavırlar beklemem gerekiyor ama ben hep onun beni korumasını istedim. tıpkı normal bir kız çocuğunun abisinden isteyeceği gibi. ama o benim korunmam gereken kişiydi. küçüklüğümden beri yaşıtım erkeklerden daha kuvvetli olmamın sebebiydi. başka hiçbir erkekten korkmamamın sebebiydi çünkü ben sadece abimin beni yenebileceğini biliyordum. sırf eğlenmek için beni korkutmak güzel bir çocukluk yaşattı mı bilmiyorum ama keşke normal bir abi olsaydı. evet olgunlaştıkça daha iyi oluyor ama benim artık ona ihtiyacım yok. benim beni koruyabilecek birilerine ihtiyacım var. bu yüzden acımasız/kaba (mean kelimesini nasıl çeviririm bilmiyorum) ama güçlü insanlardan etkileniyorum. dışarıdan kaba ve kötüler ama sevdikleri kişiyi koruyacak karakterleri var. tabii ki kurgusal veya dünyanın öbür ucundaki kişilerden bahsediyorum.
bad boy istemiyorum. bana kötü davranacak ve bunu havalı bulacak biri.. gerçekten aptalca tamam mı. villain istiyorum. zeki, mean, güçlü ve içinde sevgi barındırabilecek biri. tabi, gerçekte böyle bir karakter yok. olsa bile sevecekleri kişi ben olmazdım. kim beni kendi isteğiyle sever ki ciddi olalım :d.
techno, schlatt, saymayı bile istemediğim birkaç kişi. birer bok çuvalına benzeseniz bile sevebileceğim insanlarsınız amınakoyayım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
izmarit.
Randomkurgu değildir. hiçbir edebi nitelik taşımaz. tamamen bana ait, bölüm içi farklı ruh halleri içerir. anonim olarak kullandığım kişisel bir günlüktür. günlük başında "¬" olan ve olmayan bölümler şeklinde iki farklı üslupla yazılmıştır. "¬" olmayan bö...
