ALINTI

374 14 2
                                    

Beş on dakika içerisinde hem tostlarımızı hem de çaylarımızı bitirmiştik ama hala sessizdik. Duyduğum sandalye sesiyle masanın üzerindeki boş karton bardakta olan bakışlarımı Deniz'e çevirdim. Benim hemen yanımdaki sandalyeyi iyice bana yaklaştırıp oturdu ve bana yakın olan kolunu omzuma attı. Diğer eliyle de dizlerimin üstünde duran ellerimi tuttu. Başımı onun göğsüne yaslamamı sağlayıp çenesini başımın üzerine yerleştirdi. 

"Özür dilerim." diye mırıldandı kısık sesle. "Dediğim gibi hem stresliyim, hem heyecanlıyım. Gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum, neden böyle olduğumu da bilmiyorum. Sadece seni kırmak, üzmek istemedim."

Bölümün yarısından fazlası hazır, birkaç gün içinde yayınlayacağım. Kendinize iyi bakın. Desteklerinizi bekliyorum. 💙

MAVİ DENİZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin