The Boy I Love to Hate

Chapter 51 Most Beautiful in the World

Sa gitna ng kulog, malakas na buhos ng ulan, madilim na paligid, at malamig na simoy ng hangin. Nagbabaga ang damdamin ko at parang may malaking drum na tumatambol sa dibdib ko. Pinigtas lang ni Caden ang paghalik sa mga labi ko nang hubarin niya ang pang-itaas na damit. Walang segundong gusto kong lumayo sa katawan niya kaya kaagad kong hinabol ang mga labi niya. His movement and labored breathing became intense. My fingernails started marking it's territory in his back.

Kinabahan ako ng husto nang dumako ang mga daliri ni Caden sa elastic na garter ng sports bra ko. Napaungol ako ng pumasok doon ang kamay niya at maramdaman ko ang palad niya sa isa kong dibdib. Nagliyab kaagad ang buong katawan ko, uminit ang likidong namumuo sa pagitan ng hita ko, napakapit ako sa kanya ng husto at impit na naibulong ang pangalan niya sa tainga ko. He squeezed the mound of sensitive nerves and flesh, pinched it's stone-hard peak in a very slow manner. I quivered.

Hindi pa iyon natapos doon dahil ang isa niyang kamay naman ang naramdaman kong gumapang pababa ng katawan ko. Papunta sa ... papunta sa leggings ko. Sumiksik iyon doon. Napasinghap ako, nanginig ang katawan ko hindi pa man umaabot ang kamay niya sa kung saan ito dapat patungo. Pakiramdam ko aatekihin ako sa puso at anumang oras ay mawawalan ng malay. It feels so good. His hand all over my body felt so fucking-freaking good, hinihila ako ng langit patungo sa pinto nito.

"Relax, you're so tensed up. I just want to make you feel good..."

Tumango ako at inabot na muli ang bibig niya. Nang igalaw na naman niya ang kamay sa dibdib ko at paloob sa leggings ko, halos bumaon na naman ang kuko ko sa likod niya. Umuungol ako dahil hinahabol ko ang paghinga.

"If you keep doing that I would think that you're one scared little virgin--"

"Coz I am."

Tumigil siya sa paggalaw. Inangat ang mukha upang magtama ang mga mata namin. Pilit niyang inaapuhap sa mukha ko ang katotohanan sa sinabi ko.

"You're kidding." he said with a fake smirk on his face.

"I'm not." seryoso kong sagot.

"How...?" lumabas sa bibig niya. Ang mga mata ay nakatitig sa akin, pumapailalim na sentro ng pagkatao ko.

"I suppose you know the reason why."

"Why Thea...?"

Umikot ang mga mata ko. Must he really spoil the moment? Sana hindi ko nalang sinabi sa kanya, sana hinayaan ko nalang na mangyari ang kanina ay dapat mangyayari para siya na mismo ang makadiscover.

"Is this one of your games again?"

Uminit na bigla ang ulo ko at nagpantay ang labi ko.

"Alam mo, libre tikim para walang daya." hamon ko sa kanya.

Naningkit ang mga mata niya sa akin. Hindi ko alam kung ano ang ibig sabihin nun at kung paano basahin iyon.

"Sir Cadeeeeeennnn..."

"Maam Theaaaaaa..."

"Sir Cadeeeenn..."

Napamura ako sa utak ko nang marinig kong may mga tao sa labas na tumatawag sa pangalan namin, hinahanap na kami. Parang napaso si Caden kaagad na umalis sa ibabaw ko. Nanghihina akong napaupo, pinagmasdan siyang tumayo at lumabas para salubungin ang mga tao niya.

I never felt this cold before. Unti-unting nawala ang apoy sa puso ko na bumubuhay sa sistema ko. Para akong laruang nawalan ng battery. Ipinikit ko ang mga mata ko. Pagkatapos nun, nagdilim ang paligid ko. Wala na akong narinig na mga sigaw. Wala na rin akong narinig na patak ng ulan. Nawala na lahat.