BADE (Mahalle Serisi - II) TAMAMLANDI

BADE - 2.Bölüm

Bölüm: 2 – Sinir Krizi

Bu Hikayede Yetişkin İçerikli Unsurlar Yer Almaktadır. Bunu Dikkate Alarak Okumanızı Tavsiye Ederim.

*

İki kocaman gün.

Bade için, çok meşakkatliydi! İki gün kalmıştı Esma ablanın evlenmesine, ben evde durmuş anneme yardım ediyordum akşam için.. dedemin vefatından sonra pay edilecekti bütün mal varlıkları.

Vekil olarak da babamı seçmişler, annem öyle söyledi. Ne demekse vekil seçmek falan..

"Anne.. akşama kimler gelecek?"

"Amcanlar gelecek"

Kaşları çatıldı, o sevmediği kuzenleri de gelecek miydi.. dudaklarını dişledi, "Anne!" dedi sitemle Bade Melahat hanıma doğru, şaşırdı kadın. Kızı onunla bu tonda hiç konuşmazdı ki!

"Efendim annecim.."

"O kuzenlerim gelecek mi.."

Şimdi anlaşılmıştı Badesinin derdi, Süleyman ve Nazmiye! Yıllardır öve öve bitiremedikleri, Nazmiye de onların yanına gelecekti demek..

Hep kıyaslanmıştı onunla..

Doğdu doğalı bu baskı vardı Badenin üstünde. Annesi hariç kimseye anlatamamıştı derdini.. Bade, okumak zorunda mıydı? Lise bitmişti sonuçta, güç belada olsa..

Okumak istememeyi kendisi seçmişti.

Neden kimse saygı duymuyordu?

"Anladım anne.."

"Annem.. bak biliyorum ikinizde haz etmiyorsunuz birbirinizden ama bırak Allah'ından bulsunlar.." dedi Melahat hanım..

*

Akşam Bade için tam bir kaostu!

İki kuzen birbirinden haz edemezken, şimdi karşı karşıyalardı. Nazmiye'nin ona nefret dolu bakışlarını, imalarını..

Ne yapmıştı da ona böyle davranıyordu?

Oysa, bir ablası, kuzeni olduğu için kendisini çocukken çok şanslı hissediyordu Bade.. ta ki böyle olaylar yaşanana kadar..

"Sorma İlhan, boşanıyor bu da.." gözleriyle kızı Nazmiye'yi gösterdi Azem bey. "Vallahi ne yapacağımı şaşırdım ben bu kızla! Önce dedi okumayacağım ben evleneceğim.. görüştüğümü ne vardı. Biliyosun, evlendirdik. Şimdi de anlaşamıyoruz boşanıcaz diyor! Okuyacakmış boşanınca.."

Şaşkınlıkla erkek kardeşine baktı İlhan bey, Azem neler söylüyordu öyle..

"Ne diyeceğimi bilemedim Azem, inan ki.."

"Bende bilmiyorum artık ağabey! Canıma yetti bunun yaptıkları, evlat dedik dedik de.. böylesi, ne günahım vardı da bu kızla bu kadar uğraşıyorum.."

"Deme sen gene de öyle.."

Bade, annesiyle mutfakta tabakları ayarlıyordu. Süleyman ağabeyinin eşi Hanife ablası yanlarına gelmiş, yardım etmeye başlamıştı sessizce..

"Kızım, sen misafirsin.. geç otur" dedi Melahat hanım, Hanife başını kaldırıp iç çekti..

"Yok Melahat abla, ben yardım ederim.. içeride sıkıldım hem bana da iyi olur.." gözleri Bade'ye döndü Hanife'nin. Bu kızı hep çok sevmişti, enerjik ve çok da güler yüzlüydü!

"Nasılsın Bade?" dedi Hanife sessizce, kendisi bile duyamamıştı ki sesini.. kız nasıl duysundu!

"İyiyim Hanife abla, sen nasılsın?"