BADE (Mahalle Serisi - II) TAMAMLANDI

BADE - 13.Bölüm

Bölüm: 13 – Tende Kaybolmak

*

Cevher Barbaros

Kilitlenmek.

Nejla'nın benden gitmesinin ardından tek yapabildiğim bu olmuştu. Annemin karşıma geçeceğini, karımı... canımı benden alacağını hiç düşünmemiştim.

Bu hayatta karşı koyamadığım ilk kadındı annem, ikincisi ise Nejla'mdı.

Kalbimi yerinden attıran tek kadındı, tek dişiydi!

Onu her gördüğümde hayran olmam, siyah saçlarına aşık olmamak o kadar zordu ki... bir başkasının ona bakma ihtimali bile beni mahvediyordu.

Çok aşıktım ona, hala aşığım... orası ayrı ama olmuyordu. Nejla olmadan olmuyordu, nefes alamıyordum! Yıllarca nasıl nefes aldığımı bile bilmiyordum... ondan gizli yaptığım işler yüzünden onu kaybetmeye dayanamıyordum.

Velet.

Oğlum.

Oğlumuz.

Osman.

Bütün sorumlu oydu. Onun yüzünden kalbimin sahibini kaybetmiştim ben, o doğmamış olsaydı eğer... eğer olmasaydı Nejla'm benimle olacaktı!

Olmuyordu ama... onu sadece fotoğraflardan, geceleri kimse olmadığında yanına girdiğim dakikalarda görebiliyordum sadece.

İlaçlarını değiştirmem onu görmek için tek yoldu.

Bir o şekilde görebiliyordum onu ben çünkü.

Bugün farklıydı ama.... Bugün ona olan hasretime son verecektim, herkesi mahalleye dikmiştim, herkesi ayarlamıştım! Kimse ama kimse benim Nejla'mı görmeme engel olamayacaktı.

Annem ve oğlum bile.

Hiç kimse.

Gece vakti adımlarımı mahalleye atıp ağır ağır ilerledim, her adımımda ona olan hasretim, özlemim vardı. Yüreğim parçalanıyordu, onsuz geçirdiğim senelerin hesabını sormam gerekiyordu!

On yedi yaşında bana yuva olan kadını, otuz yaşında tek başına bırakmıştım! Tam on sene onsuzlukla cebelleşmiştim... dayanılmaz geçen zamana katlanamıyordum ben artık, olmuyordu.

"Ağabey... yenge evde tek, anneniz de dışarıda sanırım köye doğru gidiyor bilet alırken görmüş bizimkiler, birini de peşine taktım aklın kalmasın."

"Eyvallah koçum"

Bakışlarım, önceleri bana yuva olan şimdileri sadece Nejla'mın bulunduğu bir çatıydı benim için. Ara ara, ondan gizli geldiğim... onun kokusunu delicesine ciğerlerime çektirip bayram ettirdiğim yerdi burası.

Aralanan kapıdan içeriye doğru ilerledim. Tek yaptığım onun kokusunu takip etmek olmuştu oysa.

"Ben daha önce gelirsin diye beklemiştim" sesine doğru döndürdüm bedenimi, yutkundum usulca. Benimle konuşmasını bırak, uyanık olmasını bile beklemiyordum!

"Ben"

"İlaçlarım... sanırım işe yaramamışlar Cevher" dedi Nejla içeriye doğru adımladı, "Neden geldin?" diye sordu ardından.

Lafı dolandırmadan cevapladım onu,

"Seni almaya geldim"

"Benim geleceğimi kim söyledi sana?"