BADE (Mahalle Serisi - II) TAMAMLANDI

BADE - 19.Bölüm

Bölüm: 19 – Bebek

*

BADE BARBAROS

Kırgındım, kızgındım. Hatta daha çok üzgündüm. Bu anları beraber yaşamak istemiştim ben onunla ama o yanımda olamamıştı.

Belki, yapmak istediği şey beni doğum olmasa mutlu edecek bir durumdu fakat şimdi... öyle değildi işte. Mutlu değildim. Bebeğim kucağımda olmasına rağmen, sevdiğim adamın yanımda olamaması beni yıkmıştı.

Kimse beni anlamıyordu.

"Bademim..."

"Osman, lütfen!"

"Yapma böyle badem gözlüm, duyduğum ilk an geldim... nasıl gelmem!" sertçe yutkundu Osman, "Sen mutlu ol diye yaptım... biraz olsun gülelim diye, sevdiklerimizle vakit geçirelim istedim."

Bakışlarını elime doğru indirip peş peşe yutkundu.

"Allah belamı versin Bade, bilseydim yapar mıydım?" yeşillerini doldurmuştu. İçim parçalanıyordu ama benim, kimse beni anlamıyordu.

Hoş, bende kendimi anlamıyordum.

"Biliyorum... bilmez miyim ama bu kırgınlığımı geçirmiyor ki Osman"

Elleri hızla yüzümü avcunun içerisine aldı, "Kurban olurum seni verene ben... özür dilerim gülüm! Bin defa da dilerim. Eşeğin tekiyim ben!"

İstemsizce güldüm, sinirlerim o kadar bozulmuştu ki.

"Ağlamak istiyorum!"

"Sakın! Ağlamak yok..." saçlarıma öpücük kondurdu, kokumu derin derin soludu. "Allah'ım sana şükürler olsun, sonunda istediğim oldu!"

"Osman!"

"Beni baba yaptın gülüm!"

Dediği şeyin gerçekliği ile yanaklarım kızardı, dudaklarım büzüştü.

"Anne oldum!"

Avcumun içerisine öpücük kondurdu hemen.

"Oldun gülüm!"

Hafifçe doğrulup yanıma doğru kaydırdı bedenini. Eli saçlarımı okşarken bakışlarımı yüzüne doğru çıkarttım.

"O kadar çok seviyorum ki seni! Ne yapsam, ne etsem olmayacak!"

"Osmaan"

Dudaklarıma kaydı bakışları hemen, istemsizce yaladım onları bende. Koyulaştı o taptığım yeşilleri.

Yutkundu ardından kararan bakışlarla gözlerimin içine bakıp beklemedi. Dudakları dudaklarımın üstüne dokunduğunda iç çektim. Bütün bedenim titriyordu beni öptüğünde. Bir öpücüğüne bile titriyor, eriyecek kıvama geliyordum.

Yavaş, naif bir şekilde öpüştük. Uzunca, hem de ikimizi de tüketircesine.

Alt dudağımı çekiştirdi, sızlandım!

Bütün bedenim titredi, benim ona olan zaafım ikimizin de sonu olacak bir raddedeydi. Ben ona asla kıyamıyor ve kızamıyordum. Osman ne yapmış olursa olsun, ona olan sevgimin hastalıklı bir boyutta olduğunu sadece ben biliyordum.

Onsuzluğu kabullenemezdim ben.

Dudaklarımdan ayrılan dudaklara, yüzüme çarpan sıcak nefese içim rahatlayarak baktım. "Ölüyorum senin için gülüm!" burnunu burnuma sürtüp boynuma defalarca iç yakıcı öpücüklerini kondurdu.

Alev alıyordum.

Bütün bedenim ihtiyaçla yanıyordu, hem de hiç olmayacak bir zamanda. Dudaklarım titreyerek zorda olsa cevaplayabildim kendisini.