BADE (Mahalle Serisi - II) TAMAMLANDI

BADE - 10.Bölüm

Bölüm: 10 – Kendisi Bile

*

Doktorla konuşmak, Badeye kısmen iyi gelse de korkularıyla yüzleşmek onu derinden sarsmıştı. Belli etmese de, hayatında ilk defa tanımadığı birine açılmak onu hem rahatlatmış hem de büyük bir sorunun içerisine sokmuştu.

Biri ona ilk defa insan gibi davranmıştı, Osman'dan başka.

Biri ona ilk defa çirkin olduğunu veya tüyleri olduğunu ima etmemişti ve Bade bundan delicesine bir mutluluk duydu. İlk defa rahat bir nefes aldığını hissetti tümüyle.

Bakışları aracın içerisinde direksiyonu kavrayan parmaklara ardından da o bedene doğru döndü. Saçını kulağının ardına sıkıştırıp, kocasını izlemeye başladı.

Çok seviyordu onu canından bile çok seviyordu hem de!

Dün ona o kadar güzel hissettirmişti ki... bunu ona söylemek istedi ve bu düşüncesini ertelemedi.

"Osman'ım!"

"Osman'ın canı, söyle gülüm!"

"Teşekkür ederim"

Resmen şakıyarak konuştu Bade, ses tonundan ne kadar mutlu olduğu anlaşılıyordu zaten. Osman, ekstra bir düşünce durumuna girme gereksinimine bile zorlamadı kendisini.

"Eve gidince özel olarak edersin gülüm"

Muzip bir şekilde göz kırptı kıza, Badenin istekle aralanan o kalın dudaklarını görmedi. Bacaklarının arasının sızlanmasını bilse, bu kadar yavaş gider miydi acaba eve?

Kesinlikle gitmezdi!

Sahilden doğru ilerleyip kısa bir fatih turu yaptılar, Bade etrafına hayranlıkla bakıyordu! Bayılıyordu bu şehre.

"Osman'ım!"

"Efendim gülüm"

"Dolaşalım mı biraz? Hava da güzel hem..."

Gülümsedi Osman, uzun süredir Bade ile rahat bir şekilde İstanbul semalarında gezememişti ve bu fırsatı tepmedi. Karaköy tarafından dönüş sağlayıp, katlı otoparka arabasını bıraktı. Karısının elini tutup küçük bir ada turu yapmaya karar verdiler.

Bade eğer ki okuluna devam etseydi kesinlikle Tarih okumak isterdi. Bunu biliyordu ve açıkça belli ediyordu ama okumak istememişti. İçi burkuldu bu düşünceyle... acaba bunu söylese Osman'a ona kızar mıydı?

Geç kalmış gibi hissediyordu çünkü.

Yeni Cami'nin etrafından geçip, hünkar alanına doğru ilerlediler. Yıllardır gitmekten vazgeçmedikleri Evvela'ya doğru ilerlediler.

Çok seviyordu Bade burayı, küçük naif bir dükkandı.

"Osman'ım..."

Geçtikleri dükkan da dikkatle bakındı sevdiği adama Bade, yutkundu. Çok yakışıklıydı Osman! Onu çok çok beğeniyordu.

Hele böyle rahat, salaş olduğunda ayrı bir hayran oluyordu kendisine.

"Gülüm, siparişleri verdim başka bir şey mi istiyorsun?" dedi Osman şüphe ile. Badenin ona tebessümle baktığını görünce rahatladı içi, bugün ona gezelim demese kendisi kaçıracaktı karısını zaten.

"Hayır Osman'ım"

"O zaman benden bir şey isteyeceksin?"

"Nereden anladın hemen!"

"Ses tonundan gülüm, nereden anlayacağım... çekinerek sorman, böyle tatlı tatlı bana bakman, aşırı belli ediyor halini..."

"Şeyy"