BADE (Mahalle Serisi - II) TAMAMLANDI

BADE - 9.Bölüm

Bölüm: 9 – Hayaller

*

Dün geceyi düşünen benliğime engel olamıyordum, ona ait olmak isteyen tarafım delicesine mutluluk duyuyordu ama diğer tarafım...

Diğer tarafım tamamen çelişkideydi.

Korkularım vardı çünkü benim, bu hayatta bana en büyük kötülüğü yapan, geçmesini istediğim ve bunun için çokça çabaladığım korkularım vardı!

İnsanların yıllarca üzerimde oynadığı, sürekli benim hakkımda söylediği ve benim de yapmakla uğraştığım bunun için kendimi harcadığım sebeplerim vardı. Alışkanlıklar ne yazık ki bir anda atılmıyordu köşeye...

Bırakılamıyordu.

Onun beni beğenip beğenmediğini, dün gecenin nasıl geçtiğini, ne hissettiğini bilmiyordum ve bu belirsizlik beni kuşkuya sürüklüyordu. Kendi içimde, bana zarar veren düşüncelerle savaşmaktan çok yorulmuştum. Zamanla geçmesi için uğraşmıştım, sadece bende değil... Osman'ım da uğraşmıştı...

Yataktan kalkıp hızla kendimi banyoya attım, sabaha kadar onunla olmak ona karışmak o kadar güzeldi ki! Kendimi ilk defa özgür hissetmiştim, özgür ve güzel!

Bana iğrenerek bakmamıştı, öyle bir sarmıştı ki bedenimi... bunu tarif edemezdim.

Banyoda aynaya doğru kaydı bakışlarım, saatler öncesine kadar bütün bedenimde dudakları gezmişti sevdiğim adamın. Bunun verdiği mutluluğu nasıl anlatabilirdim ki ben...

Anlatamazdım.

Adımlarımı, küvete doğru ilerlettim suyun altında rahatlayan bedenimi seyrettim bir süre. İçimdeki bu korku geçmiyordu, ne yapacağımı nasıl atacağımı bilmemek beni çıkmaza sürüklüyordu.

Sağlıklı şeyler düşünmüyordum, farkındaydım... en kısa sürede bunun için bir doktora gitmeyi aklıma not ettim. Yavaşça gözlerimi aralayıp, kapı ağzında bana bakan sevdiğimle karşılaştım. Şaşırdım, beklemiyordum çünkü onu burada...

"Osman?" dedim üstüme doğru damlayan suların arasında, Osman sanki bunu dememi ister gibi adımlarını bana doğru ilerletti. Kendisini küvetin içerisine doğru bırakıp, beni bacaklarının arasına aldı.

"Gülüm?"

"Osman'ım..."

"Neden kalktın, sensiz uyuyamıyorum bilmiyor musun?"

Sitemle soludu Osman, evlendiklerinden beri onun kokusuyla uyumaya alışan benliğine dün tamamen kendisi de eklenmişti... o yataktan onsuz kalmayacaktı Bade.

Sabah yanından kalktığı andan beri içi hiç rahat değildi, kokusu uzaklaşmıştı bir kez Badenin... nasıl olursa onsuz uyuyabileceğini düşünürdü?

Başını, karısının boynuna gömdü ve iç yakan bir öpücük kondurdu. Parmakları kızın omuzlarından, beline doğru dolandı.

"Osman"

Huylandı bütün benliği Badenin. Alışık değildi ama alışacaktı... bunca zaman kendisinden neden uzak tutmuştu sevdiği adamı onu da anlamış değildi.

Olsundu.

Bundan sonra tutmayacaktı.

"Söyle Osman'ın her şeyi"

Başı, Osman'ın gövdesine doğru kaydı. Kendisini ona bastırdı, gözlerini kapatıp hala akmakta olan suyun sesini dinlediler bir süre...

"Doktora gidelim mi?" dedi Bade, Osman anlamamıştı ama ilk başta. Sonra karısının, Badesinin ellerini sıkarcasına birbirine geçirdiğini gördüğünde fark etti.