Hoofdstuk 11

273 12 8
                                    

De volgende ochtend zaten Lucinda en Frenkie relaxed in de ontbijtzaal van het hotel. Frenkie had weer uitgeslapen en dus was de zaal al behoorlijk leeg - niet dat Lucinda dat erg vond, ze vond het juist wel fijn dat de dag wat later begon.

"Ik heb echt nog spierpijn van gisteren," klaagde Frenkie luid, toen hij op zijn stoel neerplofte nadat hij eten had gehaald van het buffet. Lucinda lachte.

"Ik ook," gaf ze toe, en Frenkie glimlachte naar haar. "Maar ik dacht dat jij meer gewend was, eerlijk gezegd." Nu keek hij haar verontwaardigd aan.

"Ik heb al een paar weken niet getraind-"

"Je hoeft je niet te verdedigen," zei Lucinda snel, en ze lachte. "Maar ik zou het wel leuk vinden om vandaag samen met je te gaan surfen."

De voetballer keek geschrokken op.

"Ik kan helemaal niet surfen," zei Frenkie snel.

"Weet ik," zei de vrouw vrolijk, en ze glimlachte naar hem alsof ze niet doorhad dat hij het niet wilde. "Ik ga het je dus leren."

Hij schudde zijn hoofd en nam een hap van zijn eten. Het bleef een paar seconde stil voor hij zijn mond weer opendeed.

"Je hebt me nog helemaal geen kus gegeven vandaag," merkte Frenkie op. Lucinda barstte in lachen uit.

"Oh, dat had ik moeten doen?"

"Natuurlijk!" zei hij, terwijl hij vrolijk door at. Ze schudde lachend haar hoofd.

"Nou, zullen we dan een deal maken?" vroeg Lucinda. "Jij krijgt vanavond een kus-"

"Meerdere," viel Frenkie in.

"Oké jij krijgt vanavond meerdere kussen," zei ze, met een oogrol. "Als je vandaag met me gaat surfen."

De voetballer lachte.

"Goed dan."

"Twee planken, graag," zei Lucinda, toen ze opnieuw de surfverhuur instapte

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

"Twee planken, graag," zei Lucinda, toen ze opnieuw de surfverhuur instapte. Dezelfde man stond weer achter de balie en glimlachte toen hij haar zag.

"Twee?"

"Ja, ik ga het proberen te leren aan een vriend," legde ze uit.

"Leuk!" vond hij, en hij pakte twee paarse surfplanken voor haar. "Doe voorzichtig!"

"Zullen we doen," beloofde Lucinda. Ze liep naar buiten en zocht Frenkie, die ze al snel gevonden had; het strand was redelijk leeg.

Frenkie had hun spullen al neergelegd, een stuk naar rechts ten opzichte van het Bon Bini Hotel omdat er alleen hier gesurfd mocht worden. Hij stond op toen hij Lucinda aan zag komen, liep snel naar haar toe en pakte één van de surfplanken van haar aan.

"Nou, zullen we dan maar gaan?" vroeg hij, maar Lucinda schudde haar hoofd.

"Nee," zei ze. Frenkie keek haar verward aan. "Ik ga het je leren, dus dan moeten we goed beginnen."

Je Bent De Zon - Frenkie de JongWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu