De twintigjarige Lucinda Appelboom heeft zich nooit echt op haar plek gevoeld in de wereld, en dus is ze die gaan ontdekken. Tijdens haar reis door Zuid-Amerika maakt ze een uitstapje naar Curaçao, waar ze een andere Nederlander ontmoet. Laat die Ne...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Het verbaasde Lucinda niets dat het leven haar de volgende weken goed beviel. Haar baan was ontzettend leuk, en ze verdiende ook nog eens behoorlijk wat geld. Alle andere momenten, als Frenkie en zij vrij waren, bracht ze samen met de voetballer door. Ze leerde hem op een hele andere manier kennen dat op Curaçao. Frenkie in Amsterdam was sociaal en had een druk leven - waar Lucinda goed in paste. Misschien had het verschil ook iets te maken met het gebroken hart dat Frenkie op Curaçao had gehad.
De media had het ook niet meer over hun relatie. Er was nu een ander onderwerp waar iedereen het over had: Frenkies transfer naar Barcelona was officieel geworden. Hij was naar Spanje gevlogen en binnen twee dagen was alles geregeld.
Het was een rare situatie voor Lucinda. Ze was blij voor Frenkie en vertelde hem dat ook. Ze genoot ervan dat ze hem bijna elke dag zag, en wilde zijn gezelschap dus ook niet gaan missen. Maar ze had net een leven opgebouwd in Amsterdam, en was het wel een goed idee om haar hele leven op te geven voor een jongen terwijl ze nog zo jong is? Lucinda wist zeker dat haar ouders zouden zeggen dat ze in Nederland moest blijven, maar ze had niet voor niets het contact met hen verbroken. Ze was sowieso van mening dat meegaan naar Barcelona niet betekende dat ze haar leven opgaf.
Daarnaast was het misschien wel helemaal geen optie om met Frenkie naar Spanje te gaan; hij was er nog niet over begonnen en ze hadden het er ook nog niet over gehad of ze nu samen waren of niet.
Eigenlijk zat ze - ironisch genoeg - in een vergelijkbare situatie als op Curaçao. Frenkie ging hoe dan ook weg, en de vraag was of zij meeging of niet. En ze hadden dat nog niet besproken. Lucinda was ervan overtuigd dat het op dat punt was misgegaan op Curaçao; toen had ze pas op de allerlaatste avond geprobeerd een gesprek over gevoelens te voeren.
Nu ging ze dat gesprek dus eerder voeren.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Het was een rustige woensdag toen Lucinda het gebouw uitliep waar ze werkte. Ze was gewend geraakt aan alle kinderen en kende iedereen inmiddels. De sfeer werd relaxter en zijzelf ook; er werd steeds meer gelachen in de opvang, en zeker door haar.
Frenkie stond een stukje verderop te wachten, met de capuchon van zijn witte trui op. Hij glimlachte toen hij Lucinda zag en kwam naar haar toegelopen.
