De twintigjarige Lucinda Appelboom heeft zich nooit echt op haar plek gevoeld in de wereld, en dus is ze die gaan ontdekken. Tijdens haar reis door Zuid-Amerika maakt ze een uitstapje naar Curaçao, waar ze een andere Nederlander ontmoet. Laat die Ne...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Billy's gezicht lachte Lucinda toe toen ze de hal uitliep waar ze haar rugzak van de bagageband had gepakt.
"Goedemorgen!" zei Billy enthousiast. Hij omhelsde haar terwijl ze naar hem glimlachte.
"Wat leuk om je weer te zien," zei Lucinda. "Je had echt niet hoeven komen."
Billy schudde zijn hoofd. De zwarte dreadlocks die om zijn gezicht heen hingen gingen heen en weer. Lucinda pakte er één met haar hand.
"Je haar!"
"Ik werd gek van die krullen," verklaarde Billy snel. "Maar ik kom graag, Lucy. Ik ben toch een vroege vogel," zei hij geruststellend. "En ik kan niet wachten om ons huisje aan je te laten zien."
Lucinda lachte. Ze had de relaxte aanwezigheid van Billy gemist.
"Kom, ik heb een auto gehuurd voor een paar uurtjes. Normaal doe ik alles met het OV, maar je bent vast moe en alles rijdt zo weinig als het zo vroeg is."
"Ik ben niet zo moe hoor," protesteerde Lucinda meteen. De woorden waren nog niet uit haar mond of ze moest al een gaap verbergen achter haar hand. In vliegtuigen slapen vond ze altijd moeilijk.
"Natuurlijk," knipoogde Billy, en ze lachten allebei. "Wil je dat ik je tas draag?"
"Nee, dankje," zei Lucinda. Haar rugtas hield ze liever bij zich, maar ze waardeerde de vraag.
"Kom, laten we dan gaan," zei Billy. Hij sloeg een arm om haar heen en samen liepen ze het nog rustige vliegveld uit.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Het is echt heel mooi," zei Lucinda bewonderend toen ze het appartement instapte. Zij en Billy zouden die met z'n tweeën delen. Zijn voormalige huisgenoot was - bij gelukkig toeval - net verhuisd.
Het appartement zat in een flat, maar door een groot raam in de woonkamer die tegelijk de eetkamer was, was het er heel licht. De roze lucht die nog over was van de zonsopkomst was goed te zien.
"Vind je?" Billy stond een beetje onzeker midden in de kamer. Naast hem stond een bank, die gericht was naar een grote televisie. Aan de andere kant stond een grote tafel met zes stoelen er tegen aangeschoven.
