De twintigjarige Lucinda Appelboom heeft zich nooit echt op haar plek gevoeld in de wereld, en dus is ze die gaan ontdekken. Tijdens haar reis door Zuid-Amerika maakt ze een uitstapje naar Curaçao, waar ze een andere Nederlander ontmoet. Laat die Ne...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Drie maanden later
De felle zon had de hele dag op de stenen stoep geschenen, die - nu de zon weg wat minder sterk was - zelf warmte uitstraalde. Lucinda kwam aanlopen in een dun geel zomerjurkje met een wit vest over haar arm. Ze was op weg naar het Van Der Vaart Café waar Ashley in werkte. Sinds ze met haar en Joe naar Ajax was geweest beschouwde ze haar als een vriendin; en omdat Lucinda er daar niet veel van had koesterde ze haar.
Het café kwam bijna in zicht en als het goed is stond Frenkie hier ergens op haar te wachten. En inderdaad, toen ze de Binkersstraat straat insloeg zag Lucinda haar vriend staan. Hij kwam op haar afgelopen.
"Hey!" zei Frenkie. Hij begroette haar met een kus. Lucinda wist niet of ze hier ooit aan gewend zou raken - en eerlijk gezegd hoopte ze van niet; het opfladderen van de vlinders in haar buik herinnerde haar eraan hoe verliefd ze was op de jongen voor zich.
"Goedemiddag," zei Lucinda vrolijk. Ze pakte zijn hand vast en samen liepen ze verder. "Ik heb er echt zo'n zin in!"
"Het wordt wel raar, hoor," vond Frenkie. Zo zouden ze aankomen op hun eigen afscheidsfeestje waar al hun vrienden - vooral Frenkies vrienden - aanwezig waren.
"Morgen zitten we nu in het vliegtuig naar Barcelona," zei Lucinda. "Dat is pas raar."
"En leuk."
"Zeker leuk," bevestigde ze.
Inmiddels was het stel aangekomen bij het Van der Vaart Café. Naast de deur stonden aan allebei de kanten veel fietsen. Lucinda hoopte maar dat die niet allemaal van mensen waren die voor hun kwamen; ze had net afscheid genomen op haar werk en was al behoorlijk moe.
Onbewust stonden ze allebei even stil voor de deur.
"Zullen we dan maar?"
Frenkie knikte, duwde de deur open en stapte naar binnen. Lucinda liep achter hem aan, met zijn hand in de hare.
In het café was het helemaal niet zo vol; iedereen die er was was er voor het afscheidsfeestje. Blijkbaar had Frenkie - of iemand anders - besloten het hele café af te huren, en dat vond Lucinda een goed besluit. Er waren teveel beroemde voetballers die het risico liepen herkend te worden.
"Lucy!"
Al voordat Lucinda goed om zich heen had gekeken hoorde ze Ashley's blije begroeting. De vrouw kwam achter de bar vandaan gelopen en gaf haar een knuffel.
"Ashley!" zei Lucinda, al even vrolijk. Frenkie keek lachend naar het tafereel. Toen Ashley haar had losgelaten en ze Frenkie begroette had Lucinda tijd om even om zich heen te kijken.
Aan de bar zaten een heleboel mensen die Lucinda nog herkende van Frenkies verjaardag. Nu waren ook Billy, Meghan en Tina erbij. Die laatste drie waren al naar hun onderweg en ook Matthijs, Carel, Donny stonden op van hun krukken. Om hun heen zaten nog meer Ajaxspelers die Lucinda had ontmoet toen ze naar een Ajax wedstrijd was gegaan.
