Modern Hoods (chanbaek)

tjueåtte' 1.2 "siste trinn til siste"

"Ne zaman buluşsa dudaklarımız,
Tüm acılarım uçup gidiyor."

Bölüm Şarkısı:Dreamcatcher-Poison Love

İYİ OKUMALAR 🌸

''Çabuk oradan çık Baekhyun.Oradan çık ve Chanyeol'u da alıp bir an önce depoya git.''

Ekranda beliren bilinmeyen bir numaradan gelen mesajla titrerken kafamı yavaşça beni kolları arasına alan adama çevirdim.Benimle ilgilenmediği için telefonumu da,mesaj gelmesini de görmemişti.Derin bir nefes alıp ne yapmam gerektiğini düşünmeye başladım.

Bilinmeyen bir numaradan gelen bir mesajda yazanları yapacak mıydım? İçgüdülerim kesinlikle yapmam gerektiğini söylüyor,buradan çıkmak için bahaneler türetiyordu.İçgüdülerim beni sadece bir kere yanıltmıştı,o da Sooyoung ile Chanyeol'un sevgili olduğunu düşünmemdi.Ki o zaman duygularım işin içine dahil olduğu için yanılmıştım.Ama şimdi tamamen mantıklı düşünüyordum.

Karşımdaki adamlar ve yanımdaki beden kahkaha attığında yüzümü buruşturdum.Mesajı gördüğümden beri kulağım uğulduyor,konuştuklarını dinleyemiyordum bu yüzden neye bu kadar güldüklerini anlamamıştım.

Kısa zamanımın olduğu dank ederken aklıma gelen ilk şeyi yaptım.

''Ah!''

Elimi karnıma koyup acı içinde inlerken bir yandan da nefes almakta güçlük çekiyormuş gibi soluklanıyordum.Dong Hyun ve diğerleri hayretle bana döndüklerinde,oyunumu biraz daha sürdürdüm.

''Baekhyun,iyi misin!'' Endişeyle dediğinde kafamı evet anlamında salladım. ''İyiyim.Sade-Ah!'' Derin derin nefesler alıp verirken herkes korku dolu gözlerle bana bakıyordu.

''Ben-Arada oluyor böyle,sorunu bilmiyorum.Geç-er ama-İdare edebilir-ah-edebilirim.'' Güçlükle dediğimde kolumdan tutup kaldırdı.Bir yandan kıvranırken bir yandan da sonrasını düşünüyordum.Rolü fazla mı abartmıştım ki?

''Çabuk hastaneye gidiyoruz.''

''Misafirimiz var Dong Hyun.'' Adamlardan biri -yüzüne bakmadığım için hangisi olduğunu anlamamıştım- uyarıcı bir tonda dediğinde Dong Hyun'un koluna yaslandım.

''B-ben halledebilirim.Yani abimle gideriz.'' Bir süre yüzüme baktı.Düşündüklerini tam çözemiyordum ama sanki biraz...dediğim şeyden hoşnutsuzdu.

''Peki öyleyse.Bizimkilerden biri sizinle gelsin.''

''Hayır!'' Aniden bağırdığımda kaşlarını kaldırdı.Buna verebilecek bir cevap düşünürken asla yapmamam gereken ama beni buradan muhtemelen kurtulacak şeyi yaptım.Yanağına uzanıp sulu bir öpücük bıraktım.

''Abimin böyle şeylerde arıza çıkardığını biliyorsun.İkimiz için bir şeyler yoluna girerken onu sinirlendirmek istemeyiz değil mi?'' Yanaklarını okşarken fısıldadım.

Chanyeol.Özür dilerim sevgilim.

Yaptığım şey işe yaramış olacak ki bakışları yumuşadı ama hala yelkenleri tamamen suya indirmemişti.

''Yarın doktorun raporunu görmek istiyorum bebeğim.'' Çaktırmamak için gülümsediğimde yeniden koluma girdi.Beni kapıya yönlendirirken durdurdum. ''B-ben çıkarım.Sen-misafirlerinle kal.'' İstemese de sabırsız ve memnuniyetsiz misafirleri yüzünden yeniden yerine oturdu.Yavaş adımlarla kapıya ilerleyip geçtikten sonra elimi hızla atan kalbimin üstüne koydum ve koşar adımlarla yukarı çıktım.Doğrudan Chanyeol'un yanına gittiğimde beni gördüğü için şaşkındı.