Modern Hoods (chanbaek)

fjorten'

"Anılarımdan çık
Anılarını da al
Lütfen sil, özlemini bile
Seni kaybetsem bile seni özlüyorum
Her anı unutacağım, her şeyi unutacağım
En küçük izini bile"

Bölüm Şarkısı:Punch-Done For Me

İYİ OKUMALAR🌸

"Hayatında neyi değiştirmek isterdin?" sorusu birçoğunuzun karşısına en az bir kez çıkmıştır.Çıkmadıysa bile ben soruyorum;

Hayatınızda neyi değiştirmek isterdiniz?

Ben;sıradan bir hayatım olsun isterdim.

Bu sorunun cevabı benim için her ne kadar bir cümlecik olsa da,o bir cümlenin birçok alt başlığı var.

14 yaşında tek derdim;ailemin derslerim yüzünden,gittiğim basketbol kursundan beni alması olmalıydı.Hayatıma birden dahil olan ve başka bir esirgeme yurdundan yanıma nakledilen "öz" kardeşime nasıl bakacağım değil.

18 yaşında üniversite sınavı yüzünden gittiğim etüt merkezlerine sövmeliydim,esirgeme yurdundaki sürem dolduğunda ve kapı önüne konduğumda bana ev vermeyen ev sahiplerine değil.

25 yaşında iş bulamama korkusu yaşadığım için uykularım kaçmalıydı..Her an enselenip hapsi boylayabileceğim ve kardeşimin yüzüne bakamayacağım için değil.

Chanyeol'a kütüphanede çarpışıp aşık olmalıydım.Ya da gittiğim bir kafede gitar çalışına hayran kalmalı ve tanışana kadar her gün onu dinlemeye gitmeliydim.Yıl sonu gösterilerinde sahne almalıydık beraber.Dolandırdığımız adamların önünde,iğrenç bir barın bodrum katında değil.
Birbirimizin gözlerinin içine bakarken gülümseyerek söylemeliydik şarkımızı,acı dolu günleri hatırlayıp her an ağlayacakmış gibi gözlerimizi yumarak değil.Hayatımdaki insanlar başka şekilde dahil olmalıydı hayatıma,en büyük acıları yaşayıp çaresizlik içindeyken değil.

Sıradan bir hayat isterdim,gerçekten sıradan.

"İyi iş çıkardınız...sanırım."

Sonhae yanımıza gelirken dediğinde elimdeki mikrofonu kenara indirip derin bir nefes aldım.Ellerim titriyordu,hatta belki bütün vücudum zangır zangırdı.Sanki kalbimin ortasında bir şey vardı;böyle üstü irili ufaklı taşlarla kapatılmış.İşte o taşlar her notada kenara saçılmıştı da o kalbimin tam ortasındaki şey açığa çıkmıştı.Açığa çıkmıştı ve hiç olmadığı kadar kuvvetliydi.

Midem bulanıyordu,kusmak istiyordum.

"İşiniz burada bitti gibi.Yukarı kadar eşlik edeyim size."

Hala ikimizden ses çıkmadığını fark ettiğinde kaşlarını kaldırıp bakışlarını ikimiz arasında gezdirdi.

"Neyiniz var? Eğer alkış almadığınız için bozulduysanız buranın bir kafe olmadığını hatırlatırım size."

Sinir bozucu bir alayla dediğinde sadece göz devirdim. Bir an önce buradan gitmek istiyordum.Bunalmıştım,hala midem bulanıyordu ve en önemlisi Chanyeol'suz hava sahasına ihtiyacım vardı.

"Değil mi? Evet bence de burası bir kafe değil.Lanet olası bir bar ve nasıl bir barsa bodrumunda bambaşka,gizli bir bara daha açılıyor ki bu açıldığı bar daha ilginç.Bir sahnesi var,sahnede bir klasik gitar var.Anasını satayım,bir sürü şey oluyor ama sahnede İtalyan yapımı bir akustik gitar var! Lanet olsun,adamın biri köşede mastürbasyon yapıyor ama aynı anda özel müşteriniz için sahnede birileri akustik gitar çalıp şarkı söylüyor! Burası nasıl bir yer?!"