en'

4.4K 289 379
                                    

Bölüm Şarkısı: Hidden Citizens-Let Me Out
"Gelip beni götüreceğini bilmezdim"

Başlamadan önce birkaç şey demek istiyorum.Bu kurguyu uzun zamandır yazıyorum ve yayınlama cesaretini yeni buldum.Çok eksiğim olduğunu biliyorum ama lütfen fikirlerinizi belirterek bana yardımcı olun.Keyifli okumalar. (02.05.20)
🌸🌸🌸

Boynumdaki öpücükler gitgide sertleştiğinde ağzımdan yeni bir inilti kaçtı.Ellerimi yavaşça saçlarına götürüp kafasını biraz daha boynuma gömdüğümde bundan hoşnut olmuş gibi daha da yapıştı.Derim dişlerinin arasında ezilirken belim hafif kavis oluşturmuştu,bu da alt bölgelerimiz için pek hoş olmuyordu.

''Ah,tanrım şu telefonu susturamaz mısın?''

Boynuma gömülü olduğu için sesi boğuk çıkmıştı.

''Telefon pantolonumun cebinde ve farkındaysan pantolonum üstümde değil.''

Kafasını gömülü olduğu boynumdan çıkarıp yüzüme eğildi.

''Emin ol farkındayım ve şu öpüşmeme kuralından şu an ölesiye nefret ediyorum.''

Bakışları dudaklarıma indiğinde ellerimi göğsüne yerleştirip biraz ittirdim.Şaşkın bakışları nihayet gözlerime çıktığında yüzüne yumruk atmamak için kendimi zor tutuyordum.

''Telefon ısrarla çalıyor, baksam iyi olacak.''

Sıkıntıyla nefes verip üzerimden kalktığında kenara fırlattığım pantolona uzandım.Zaman kaybetmeden telefonu çıkardığımda ekranda yazan isim beni bir an olsun şaşırtmamıştı.Telefonu açıp kulağıma götürdüm.

''Efendim Chanye- Hey iki dakika durur musun?''

Sözlerimi kesen şey yanımdaki adamın ellerinin yanlış yerde olmasıydı.Onun yüzünden telefonda inlemiştim ve karşı taraftaki kişi lanet olası Chanyeol'dü.Dost görünümlü düşmanım Park Chanyeol.

Telefonun ucundan derin bir nefes sesi yükseldi.Gözlerimi bir an için kapatıp geri açtım.

''Buraya gelmen lazım Baekhyun.'' Hırıltılı çıkan sesi bir an için içimi gıdıklamıştı.

''Bak eğer önemli bir şey de-''

''Önemli bir şey olmasa inan bana gecenin bu saatinde senin herifin birine kendini siktirmeni bölmezdim Baekhyun.Şimdi çabuk ol ve gel.''

Gözlerimi sinirle yumup geri açtım.

''Sikeyim seni Chanyeol.''

''Belki rüyanda.''

Bir şey demeden telefonu kapattığımda  bütün vücudum çoktan sinirle dolmuştu.Ondan nefret ediyordum.Ondan ölesiye nefret ediyordum.

''Benim gitmem gerek.''

Hayal kırıklığıyla önündeki şişkinliğe baktığında istemsizce dudağımı büzdüm. Ben de bu geceyi böyle sonlandırmak istemiyordum ama Park şerefsiz Chanyeol'un da dediği gibi, mevzu her neyse eğer önemli bir şey olmasaydı asla beni aramazdı.

''Bak bunu telafi edelim bir ara olur mu?''

''İsmini bile söylemedin bana. Nereden bulacağım seni,gökten mi ineceksin?''

Alayla sorduğu soruya gözlerimi devirdim.Bir yandan kıyafetlerimi giyerken bir yandan da avutucu şeyler söylemeye çalışıyordum.

''Baksana bugün karşılaştığımız barda ara sıra takılırım.Yeniden karşılaşırsak telafi ederiz.''

Modern Hoods (chanbaek)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin