Modern Hoods (chanbaek)

frontend'

"Her gün sana bakıyorum, ve bana bakıyorsun, ve her ifade bir ayna gibi, konuşma tarzın bile, benmişim gibi geliyor"

Bölüm Şarkısı:EXO-With You

İYİ OKUMALAR 🌸

Selamlar 👋🏻 Bölüme geçmeden önce ufak bir şey açıklayacağım.(Anaaa çok ciddi bir giriş oldu 👅Neys)
Olayların oluş sırasından bahsedeceğim biraz.Ekip Yixing ve Baekhyun ile başlıyor.İlk Chanyeol katılıyor aralarına.Sonra Junmyeon,daha sonra da Jongin ve Yerim kardeşler.Bu iki kardeş Baekhyun ve Gahyeon ile esirgeme yurdunda tanışıyorlar ama Jongin ve Yerim çocukluklarından beri esirgeme yurdunda kalmıyorlar,ailelerini kaybedince kuruma geliyorlar ve gelir gelmez de ekibe dahil oluyorlar.Yani bir yıl bile kalmadan ayrılıyorlar kurumdan.Daha sonra Sehun,ondan sonra da Seulgi katılıyor.Geçen bölümdeki flashbackde Seulgi'den hiç bahsetmemişim ama o zaman o da ekipteydi.Ay kısacası Chanyeol gitmeden önce Joohyun hariç herkes ekibe katılmıştı.Zaten ikinci yıllarında falanken Chanyeol gidiyor.Ufak bir şey diyip bir bölüm kadar şey açıkladım xkckdks ama inanın hiçbir bölümü planlı yazmıyorum,böyle elime alıyorum o an ilham ne gelirse karalıyorum bir şeyler o yüzden böyle noktalarda bazen boşluklar oluşabilir ya da ufffacık mantık hataları.Bu nedenle açıkladım.Yorum yapmayı unutmayınızzzzz 🌸 Teşekkürler 🤭👅

Flashback
Kafamı biraz aşağılara kaydırıp göğsüne yerleştirdim.Odunsu parfümü tüm ciğerlerimi doldurup beni mayıştırırken ortamda dönen konuya odaklanmam zordu.Bedenimi iyice yasladığım çocuk biraz doğrulup konuşmaya başladığında ne kadar zor olursa olsun konuya odaklanmam gerektiğini anlamıştım.

"Ekip büyüdükçe riskimiz artıyor.Yeni biri daha yok dememiş miydik?" Bir yandan eli sırtımı okşarken konuya tam anlamıyla odaklanmıştı.Yixing ekibe yeni birini dahil edeceğini,bizim için baya önemli ve gerekli biri olduğunu söylemiş ve hep beraber şehrin güneyindeki kırsal kesimdeki 90'lardan kalma küçük bir kafeye doluşturmuştu.

Burası her ne kadar resmiyette şehrin bir mahallesi olarak görünse de aslında bir kasabayı andırıyordu. Hala tarımın sürdüğü -bunu devasa tarlalardan anlamıştık- ve hayvancılığın devam ettiği bir yerdi.Niçin buraya kadar geldiğimizi sorduğumuzda aldığımız cevap;tanışacağımız kişinin buralı olduğu ve kırsal bir kesimde buluşmamızın bizi tehlikeye atmayacak olduğuydu.

"Ekipte böyle birine ihtiyacımız var.İşleri büyütme kararı aldıysak eğer, buna mecburuz.Ayrıca kalkıp buraya kadar gelmişiz,birazdan burada olacak;hala neyi tartışıyoruz?"

Yixing sakin tonda diyip sözünü bitirdiğinde garson yaklaşık kırk beş dakika önce sipariş ettiğimiz soğuk kahveleri getirmişti.Küçük kafede tek müşteriler bizdik ve dünyanın en basit şeyi olan soğuk kahveleri yapmak neredeyse bir saatlerini almıştı.

Chanyeol; Yixing ile konuşmaya devam ederken önümüze indirilen kahvelerden benimkini alıp yüzüme hiç bakmadan pipeti ağzıma götürdü.Gülümseyip büyük bir yudum aldığımda bardağı yine gözlerini odağından ayırmadan masaya koydu.Her ne kadar bana karşı bu bebekmişim gibi tavrı hoşuma gitse de yerimden doğrulup kendim içmeye karar verdim.Doğrulduğum gibi kolunu omzuma atıp beni kendine çekti.Hala odağı Yixing idi, buna rağmen benimle ilgilenmesi artık alışkanlığı olduğunu gösteriyordu.Farkında olmadan beni besliyor;kolu,farkında olmadan omzumu buluyordu.Ait olduğu yeri bilirmiş gibi.

"E tamam gelsin artık.Resmen köy gibi bir yerin ortasında bir kafe bulduk,oturduk.Ve neye benzediğini bilmediğimiz,elimizde sadece nickname'i olan birini bekliyoruz."
Sehun sıkılmış bir şekilde diyip pipetini dişlediğinde oflayarak kıpırdandım.