Modern Hoods (chanbaek)

atten'

"Hiçbir şey sonsuza kadar devam etmez
Dünya ve gökyüzü hariç."

Bölüm Şarkısı:Kansas-Dust in the Wind

İYİ OKUMALAR🌸

Flashback

"Güya dolandırıcıyız hala metro kullanıyoruz anasını satayım."

Chanyeol bir yandan söylenirken bir yandan da telefonuna gittiğimiz yerdeki detayları not alıyordu.

"Sanki aldığımız paraları cebe atıyoruz Chanyeol,sahiplerine veriyoruz.Zengin olmamamız normal değil mi?"

"Değil Baekhyun."

Pekala,merhabalar huysuz Chanyeol.

Chanyeol hayatımda gördüğüm en pozitif insandı.Etrafını mutlu etmek için elinden geleni yapan,sürekli gülümseyen biriydi.Ha gamsız falan değildi,hatta aslında bakarsanız inanılmaz duygusal bir insandı.Tek kaldığı zamanlar ağladığını biliyordum ama işte kimseye yansıtmazdı bunu.İçinde yaşar,konuyu kapatırdı.Bu yüzden ödüm kopuyordu ya:İnsanlar onun güzel kalbini kırar,incitir diye.

Neyse işte,genelde bu etrafına mutluluk yayan çocuğun bazı günleri olurdu,kırk yılda bir olan cinsten;hiçbir nedeni yokken bu günlerde her şeyin en kötü tarafını görür,suratını asar,sürekli söylenir ve sürekli şikayet ederdi. Söz konusu bensem bile. Bunu içine attığı şeylerin bir noktada artık dolmasından kaynaklandığını düşünüyordum.Ve şimdi,yani işimiz için mekanı kolaçan etmeye gittiğimiz bugün,Chanyeol'un huysuz günlerinden biriydi.

İşimiz bitip depoya dönmek üzere metro istasyonuna indiğimizde kenarda gördüğüm sokak şarkıcılarıyla gülümsedim.Onu kendisine nasıl getireceğimi biliyordum.

"Pşşt." Kolumla dürttüğümde asık yüzünü bana döndü.Kafamla ilerdeki yeri gösterdiğimde "Ne oldu?" gibisinden bomboş bakmaya devam ediyordu.Koluna girip çekiştirmeye başladım.

"Gel hadi dans edelim!"

"Saçmalama Baekhyun! Ben dans etmeyi bilmem."

"Ne güzel işte,ben de bilmem."

"Rezil oluruz."

"Bak sen,beni alışveriş sepetine koyup bütün marketi gezdiren çocuk rezil olmayı umursayacağını mı söylüyor?"

Zorla çekiştirip sokak şarkıcısının önüne gittiğimizde,onları dinleyen 3-4 kişi bize dönmüştü.Gitar çalan çocuğa bakıp gülümsedim. "Hareketli bir şeyler çalsana!"

Yaptığı sanatla ilgilenen birisinin olması hoşuna gitmiş gibi gülümsedi ve hünerlerini göstermek üzere gitarın tellerine sertçe vurdu.Bilmediğim melodiler kulağıma dolarken saçmasapan dans figürleri yapmaya başladım.Tüm ağırlığımı sağ ayağıma verip sol bacağımı kaldırdım ve sallarken işaret parmağımla da Chanyeol'u gösterip kahkaha atmaya başladım.Bu halim onu gülümsetmeye yetmişti.Saçma figürlerime bir yenisini eklerken hala karşımda sap gibi duruyor ama yüz ifadesi gitgide benim her zamanki Chanyeol'umun güleç yüzüne dönüyordu.Bu arada birkaç kişi daha durmuş,alkışlarla eşlik etmeye başlamışlardı.