Modern Hoods (chanbaek)

nitten'

"Müptelayım sana
Zarar versen de bana
Katlanıp acılara
Seni içime çekiyorum"

Bölüm Şarkısı:Harun Kolçak-Müptelayın Sana

İYİ OKUMALAR 🌸

Flashback

"Bak ahjumma,çok önemli bir telefon bekliyorum.Lütfen ilk ben takayım."

Bilin bakalım şu an ne yapıyordum?

Bir AVM'nin ortasında,hızlı şarj makinesinin başında 55 yaşında bir teyzeyle şarj sırası kavgası yapıyordum.Harika,bir bunu deneyimlememiştim!

"İki saatlik yolum var evladım,asıl şarj bana lazım."

Sıkıntıyla oflayıp kenara çekildim.Tek duam şarj aletine takmadan telefonumun kapanmamasıydı.Eğer kapanırsa kendimi bir yerlerden atabilirdim,ciddiyim.

Yaklaşık on dakika geçmişken arkamdan gelen tanıdık sesle o yöne döndüm.

"Hyung!"

Jongin koşar adım yanıma gelip kocaman gülümsedi. "Sen ne arıyorsun burada?"
Şaşkınlıkla sorduğumda omuz silkti. "Yixing hyung seni almam için yolladı.Ee artık ehliyetim var."

"Tamam,telefonumu şarj edip gidelim." dedim sakince.

"Zaten eve gidiyoruz.Hem sana ulaşamazlarsa ben varım yanında,beni ararlar."

Omuz silkip gergince ensemdeki saçlarımla oynadım. "Olsun,şarjım bitmesin.Her an.." devamını getirmeyip sustuğumda anlamıştı.Yüzü asılırken derin bir nefes aldı.

"Hala ondan telefon bekliyorsun değil mi?" Yüzüne bakmadan kıyafetimle uğraşmaya başladım.

"Hyung,herif gideli iki yıl oldu.Bırak bir kere bile aramayı,hakkında tek bir haber almadık." Gözlerim dolduğunda beni kendine çekip sarıldı.Bu daha fazla ağlamak istememe neden olsa da,bu isteği bastırmayı öğrenmiştim.

"Özür dilerim.Sadece kendini üzmene dayanamıyorum.Evet,Chanyeol hyung bir nedeni olmasa asla gitmezdi bu konuda hemfikiriz ama artık bir şeyleri aşman gerekiyor."

"O arayacak." dedim dişlerimin arasından.İki yıl önce aşk itirafımın ertesi günü beni terk etmiş olsa da,bir yıl boyunca ruh gibi dolansam da emindim.Mutlaka bir nedeni vardı ve fırsatını bulduğu ilk anda beni arayacaktı.

Yixing'e gitmeden önce "Bu iş beni yordu,bırakmak istiyorum." dese de bu açıklamasına asla inanmamıştım.Benim Chanyeol'um yorulunca kaçmazdı;omzuma kafasını koyar,ben gıdığını severken gözlerini kapatarak dinlenirdi.Kesinlikle bir nedeni vardı.

Vardı var olmasına ama aklıma hiçbir neden gelmiyordu.Son zamanlarda,yani ona açılmamdan önce aramıza bir soğukluk girmişti,son yaptığımız işte paçayı zor kurtarmıştık belki ama bunların hiçbiri gitmesi için bir neden değildi.

Yine de gitmesinin de,gittikten sonra beni aramamasının da mutlaka mantıklı bir açıklaması olmalıydı.

"Aman be,dramatize etmeyin artık.Üzülmüyorum ben,sadece bekliyorum tamam mı?"

Kollarımın arasından ittiğimde oflayarak kenara çekildi.Bu sırada şarj sırası nihayet bana gelmişti.Şarja takıp yarım saat kadar konuşmadan şarjın dolmasını bekledik.Onlar da benim gibi üzülüyorlardı bunu biliyordum ama ondan bu kadar çabuk vazgeçmeleri sinirlerimi bozuyordu.Onu sadece benim anlıyor olmam sinirlerimi alt üst ediyordu.