Zoon van de wereld | Tony Stark en Sherlock Holmes fanfictie

XVI

Kronso kwam. Hij ijsbeerde door de woonkamer van de Compound, had niet door dat een paar teamgenoten enige tijd geleden waren binnengedruppeld en nu bezorgd zijn angstige gedrag in zich opnamen.

'S.H.I.E.L.D. zei dat Federson niks te zeggen had,' zei Barnes voorzichtig, 'Je kijkt alsof hij wel degelijk iets heeft gezegd.'

Tony richtte zich tot de spion: 'Nee, nee.' Hij gebaarde naar buiten, wimpelde slapjes naar de opruimploeg die de restanten van het gebombardeerde gedeelte van de Compound weghaalde, 'De begroting is niet rond. . . ik. . . eh. . . mis een paar nullen.'

'Nullen?'

'O ja, zeker. Nullen. Erg belangrijke opdondertjes.' Hij wierp gespannen een blik op de lucht, stapte toen gauw weer de schaduwen in.

'Heb je misschien ergens een nul teveel neergezet?' opperde Wilson.

'Nee, nee, nee,' Stark wreef nerveus zijn handen ineen. Hij zette een paar onzekere stappen, bedacht toen dat het beter was het ijsberen een halt toe te roepen als hij wilde dat zijn team de aandacht op iets anders zou gaan richten dan hem, 'Hebben jullie soms wat nullen gezien?'

'Of wij nullen hebben gezien?' Sam leek serieus na te denken over de vraag.

Natasha bemoeide zich met het gesprek: 'Weet je héél zeker dat Erik Federson niks heeft gezegd?'

'Wat?' de uitvinder krabde zich in het haar. 'Natuurlijk niet,' loog hij vlot.

'Oké, genoeg. Het is beter als Bruce even naar je kijkt.'

'Waarom?'

Romanoff zette haar handen in de zij. 'Misschien omdat we niet weten waartoe Federson allemaal in staat is. Je vraagt ons of we nullen hebben gezien en ik moet ervanuit gaan dat er niks vreemds is gebeurd toen je bij Erik was?'

'Ik ben alleen moe,' verzekerde hij de spionne.

'Zou mijn ring je beschermen?'

Hij draaide zich om, liep de kamer uit. Hij kon zich beter even terugtrekken voordat hij nog meer onzin uitkraamde.

'Nee, niks kan hem tegenhouden.'

De billionaire riep zijn harnas op, zette de helm vastberaden op zijn hoofd. Het zou hem vast goed doen een luchtje te scheppen.

'Zelfs niet de dood?'

De playboy trok zijn balkondeur open. Hij stapte naar buiten, voelde een warme wind aan zijn pantser rukken.

'Zelfs niet de dood.'