HAYATTA KALMA SANATI

b i r i n c i ❥

Yıldızları parlatmayı ve yorumlarla süslemeyi unutmayalım lütfen. ⭐️

🌌🌌🌌

Sıcak bir yaz akşamı ya da buz gibi kış gününde, arkanıza yaslanarak oturduğunuz sandalyede, huzurla uyuduğunuz yatağınızda, gülüp eğlenerek vakit geçirdiğiniz biricik evinizde yalnız olduğunuzu mu sanıyorsunuz?

Gerçekten mi?

Her bir köşesini özenle döşediğiniz ve çocuklarınızla, eşinizle, sevdiğiniz insanla paylaştığınız bu mekanı gerçekten de sadece siz mi kullanıyorsunuz?

Yapayalnız odanıza çekildiğinizde, türlü suçlar işlerken zaten kimse görmüyor dediğinizde cidden kimse görmüyor mu?

...?

Hemen korkmayın, insanüstü bir şeyden bahsetmiyorum. Hatta direkt bir insandan bahsediyordum.

İnsanlar...yani bizler.

Diğerlerinden ayrılmamız imkansız olsa da farklıyız biz.

Sıradan insanlar bize hırsız diyor. Daha bilinçlileri asalak. Bizse kendimize köstebek diyoruz.

Tüm bu tabirler bizi gerçekte zavallı olmaktan kurtarmıyor ne yazık ki...

Aslında bizi her gün görüyorsunuz. Öyle nadir varlıklar değiliz yani.

Mesela sokakta üzerine çektiği gazetelerle uyuyan yaşlı adam biziz. Umumi tuvaletlerdeki malzeme bölümünü eve çeviren de biziz. Pislik içinde kalıp burnunuzu tıkayarak yanından geçtiğiniz kişi, yine biziz.

Biz her yerdeyiz...

Her yerde ve hemen baş ucunuzda.

Ayağıma biri çarpınca irkildim. Soğuk zeminin izi yüzüme geçmişti ve nerdeyse tamamen uyuşmuştum. Yanlışlıkla ayaklarımızı yola doğru uzatmıştık uykumuzda.

Metronun önünde sürüklediği rüzgar tüylerimi diken diken ederken yavaşça yattığım yerden doğruldum. Herkes yine bize bakıyordu. Bu noktada tren olmayı seçiyorum.

"Aslan kalksana, sabah olmuş."

Kıvırcık sarı saçlarıyla tam bir aslana benzeyen bu zavallı çocuk da köstebek. Yetimhaneden atıldığından beri benimle takılıyor ve benden büyük olsa da gerçekte ilkokul çocuğu gibi.

Aslan yavaşça ayılırken kendimi gülmekten alamadım.

"Hey üçüncü sayfa haberini yanağına basmışlar."

Mahmur gözleriyle bana bakarken beremi düzelttim. Tamamen siyah giyinmemiz çok dikkat çekmemek içindi ama bence böyle daha çok dikkat çekiyorduk. Hayır hayır bir örgüt falan değiliz. Bizler katıksız zavallıyız o kadar...

Parmaklarımın eklem yerlerinden sökülmüş siyah eldivenlerimi düzeltip, uzun siyah saçlarımı lastik toka ile bağladım. Siyah dar paça pantolonumun neredeyse her yerinde olan ceplerinden birinden bir paket bisküvi çıkararak açtım.

"Kahvaltı zamanı!"

Hala uyanamamış olsa da uzattığım bisküviyi almayı ihmal etmedi ve kapalı gözleriyle çiğnemeye başladı.