Huzurla yaşadığın evinde yalnız mısın gerçekten?
Hiç tanımadığın ve sokakta gördüğünde yüzünü çevirdiğin biri ile paylaşmak ister misin?
Peki ya onu sevmeye ne dersin?
Bu, evsizlerin değil, bunu sanata dönüştüren köstebeklerin hikayesi...
❥
h.k...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌃
Orman prensi ile yer altı prensesinin hizmetçisi karşılaşır. Genç kız yakışıklı prense delice aşık olur. Lakin prensi yer altı prensesine ayarlamaya çalışıyorlardır. Bir hizmetçi olarak hiçbir şansı yoktur. Yine de o yeşil gözlere, kıvrık kahve saçlara ve prensin tümüyle kendisine tutulur kız. Günleri, yer altı prensesinin hizmetini yapmakla geçse de kendinde böyle bir şansı göremeyecek kadar diplerde olsa da aşk kelimesi onun için masallardan ibaret olsa da yine de prense aşıktır. Karşılaştıkları yer herkesin olduğu gümüşi bir göldür ve yer altı prensesi dahil tüm güzel kızlar oradadır. Fakat prensin yeşil gözleri sadece hizmetçi için parlamaktadır. Gerisinde ve ilerisinde ne olacağını düşünmeden, sadece baktığı yerde görüldüğünü bilmenin mutluluğu ile gülümser hizmetçi.
Öyle bir sahne gibi bir şey işte benim hissettiğim de. Barbaros bir prens kadar yakışıklı ve ben bir hizmetçi kadar dipteyim. Onun yeşillerinde parlak bir ışık yerine buğu var ve kaşları da çatık. Ona rağmen bakışları benim üzerimde. Bu daha gerçekçi hissettiriyor ve daha ucu açık.
Tam önüne geldiğimde ve beni baştan aşağı süzdüğünde yavaşça ayağa kalktı. Topuklu ile burnuna kadar gelebilmenin rahatlığını yaşıyordum. Şimdi daha net görüyordum yüzünü. Gözleri her iki gözümde sağ sol yaparken "Oya sana gece hakkında açıklama yaptı mı?" diye sordu.
Reddetmeyecekti sanırım beni.
"Hayır yapmadı. Çok acelesi vardı."
Bakışlarını yere indirip ellerini pantolonunun ceplerine koydu ve yeniden bana baktığında bir kere daha çattı kaşlarını. Bana bakarken çatılan kaşlarının sebebini merak etmiştim doğrusu.
"Ailemle bir akşam yemeği yiyeceğiz. Onlara gözlerimin artık az da olsa gördüğünü söyleyeceğim. Bir süredir tedavi gördüğümü düşünüyorlar ve..."
Dudaklarını topladığında canını sıkan bir şeyler olduğunu anladım.
"Ve rol yaptığımı da bilmiyorlar."
Başımla onaylarken iki elimle önümde tuttuğum çantayı sıktım.
"Bir kız arkadaşım olduğunu söylediğim için bu gece çağırdılar. Kim olduğu önemsiz benim için çünkü öyle biri yok aslında. O yüzden sadece bir kere görüşeceksin onlarla devamı olmayacak yani."
Başımla onayladım bir kere daha.
"Gözlerimden ötürü bana yemekte ve değer alanlarda yardım ediyormuş gibi davranman gerekebilir."
Bir kere daha salladım başımı. Barbaros söyleyeceği başka bir şey var mı diye gözlerini sağ sol yapıp olmadığına karar verdiğinde çıkışa doğru yürüyordu ki "A bu arada," dedi geri dönüp. "Aileni ve eğitimini sorarlarsa hepsi için yurt dışı diyebilirsin. Avusturya mesela. Türkiye dersen seni araştırabilirler. Yurt dışını da araştırırlar ama en azından ben ayrıldım diyene dek vakit kazanmış oluruz," dedi.
