Her Şeye Rağmen

52.bölüm

Arjin'den

-Allah kahretsin Çağan diye bağırdım.Hala suratıma bakmıyordu.Öylece koltukta oturmuş suratını da halıya dikmişti.Ağlamaktan saçım başım dağılmıştı.Ellerimle hızlı bi hareketle saçlarımı geriye attım.Burnumu çektim.
-Peki dedim.Sonra ekledim.
-Bana yapıcak bi açıklaman bile yok di mi dedim.Tam arkamı döndüm ağır adımlarla evden çıkıyodum ki Çağanın ayak seslerini duydum.Olduğum yerde kaldım.Belki bi kaç şey söyker diye ona dönüp bekledim.Elini ensesinde gezdirdi.
-Arjin dedi.Sadece Arjin.Daha fazla onu dinlemek istemiyordum.Çantamı ve montumu alıp hızlı adımlarla evden çıktım.Bi yandan karnımı okşuyordum.Şimdi sadece bebeğim ve ben kalmıştık.Doğuma iki hafta kalmıştı.Artık hareketlerim olduğundan yavaştı.Boş bulduğum bi banka oturup yaşadıklarımı sindirmeye çalıştım.

Bi gün önce..

-Salak artık içme dedim.Gece sarhoş olmuştu ve benim onu toparlamam gerekirken gülmekten kendime gelemiyodum.Ay gülme Arjin gülme diye içimden geçirdim.
-Arjin sen ne zaman geldin canım deyip bana sarıldı.Bu hareketi bugün beşinci yapışıydı.Mustafayı ve kuzenlerimin çocuklarını Mustafa annemle babamın yanına götürmüştü.Şimdi evde bi kaç arkadaşımız Ilgın Hece ve ben vardın.Tabi bi de Gece.Çocuklar gidince içelim dedik ama her zamanki gibi işin ayarı kaçtı.Ilgın pis pis sırıtarak yanımıza geldi.Bu sefer Gece bağırarak
-Aaa Ilgın gerizekalısı da burda dedi.Tabi ayakta duramıyordu onu tuttum.
-Ne zaman geldin yağğ sen Ilgın deyince Ilgın da Heceye sarılırıp
-Yeni geldim dedi.Geceyle dalga geçiyordu.
-Ilgın ben burda nelerle uğraşıyım sen geç dalganı dedim.Geceye dönüp
-Hadi yüzüne su çarpalım dedim.En azından ayılırdı.Ilgın Çağanı gösterip
-Sen git ben alışkınım dedi.Gecenin kolundan tutup.Ben de Çağana doğru yürürken seslendim.Müzikten dolayı beni duymadı.Bahçeye doğru yönelince onu takip etmeye başladım.Beni hala duymuyordu.Dışarı çıktık.Çağan tanımadığım bi arabanın yanında eğildi.Arabada kim var gözükmüyordu.Arabanın önce camı açıldı.Biraz konuştular.Tabi ben olduğum yerde kalmıştım.Eğer iş arkadaşı falansa sululuk yapmak istemezdim.Kapı açılınca çok uzun bi kadın indi.Kahve düz saçları vardı.Fiziğinin hatrı sayılırdı.Mini eteğinden çıkan bacakları açıkçası kıskandırmıştı beni.Büyük ihtimalle bi iş arkadaşı diye düşündüm ama onu daha önce hiç görmemiştim.Kendime baktım.O kızın yanında imalat hatası gibiydim.Derin nefes alıp kendimi göstermeye gidicekken bi şey beni durdurdu sanki.Çağan gergin gibi gözüküyordu.Zaten çok zaman geçmeden arabaya binip gözden kayboldular.Onlara doğru ilerlememe rağmen beni görmemişlerdi bile.Şu sıralar garip tavırları dikkatimi çekmemiş değildi.Yinede insan konduramıyo.Elim titreyerek cebime gitti.Telefonumdan Çağanı buldum.Nerdeyse kapatmaya yakın telefonu açtı.
-Arjin tatlım biliyorum beni merak ettin.Şirketten aradılar.Dosyaları almaya gelicekler eve dönüyorum dedi.Sesi stresli geliyordu.
-Taksiyle falan mı gidiyosun dedim.
Gözlerimi kapatıp cevabını bekliyordum.
-Evet canım seni daha sonra ararım deyip telefonu kapattı.Başım dönmeye başlamıştı.Abimin sesini duyar gibi oldum.Beni tuttu.
-Arjin iyi misin
Sesi boğuklaşıyordu.
-İyi misin
Kafamı salladım.Belimden tutup beni yüksek bi kaldırımın taşına oturttu.Bebeğim için kendimi bırakmamaya direniyordum.O sırada bi kaç kişi yanıma koştu.Abim
-Sorun yok biraz başı dönmüş deyince yanımızdan ayrıldılar.Abim eğilip gözlerimin içine baktı.
-Sorun ne
-Bi şey yok biraz başım döndü deyip zoraki gülümsedim.Sonra ekledim.
-Beni eve bırakır mısın
Ayağa kalkıp seslendi.Öyle anlamsız anlamsız bakıyordum.Abim bana yardım etti ve birlikte arabaya bindik.
***
Karanlık odamda pencereye öylece bakıyordum.Yorganı açıp yatağa girdim.Çağan eve gelmemişti.Gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım.O sırada içeri Çağan girdi.Ayak sesinden sendelediği ve yanıma geldiğinde yoğun alkol kokusundan içtiğini anladım.Gözlerimi kapatıp ona uyanık olduğumu belli etmemeye çalıştım.Yatağın öbür ucuna yattı.Her şey olması gerektiği gibi.Her zaman ki gibi.