Her Şeye Rağmen

43.bölüm

Heceden

Ağlamaktan sesim kısılmış haldeydi.Zaten ağlamaya mecalim de kalmamıştı.Artık çırpınamıyordum.Sürekli yüzüme vurmuştu.Şimdiden kollarım bacaklarım morarmıştı ve sızlıyordu.İşkence yapar gibi her şeyi yavaş yapıyordu.Pantolonuma eli gittiğinde gözlerimi sımsıkı kapattım.Sanki gözlerimi kapatınca bı işkence bitecek gibi hissediyordum.O sırada kapıdan kırılacak gibi sesler gelmeye başladı.Birbirine kilitlediğim göz kapaklarımı yavaşça açtım.O sırada içeri tanımadığım iki adam girdi.Üzerimdeki pislik ikisine de dödü.Gelen çocuklardan biri ona bakarak

-Ömer ne halt ediyosun burda dedi.Yeni adını öğrendiğim pislik bana dönüp pislikçe sırıttı

-Görmüyor musun dedi.Sonra tekrar üzerime eğilip boynumu öpmeye başladı.İçeri gelenlerden yardım dilemek istiyordum.Sadece gözlerine bakabiliyordum.İkiside gelip zorla Ömeri üzerimden çektiler.Aralarında bağrışarak konuşuyorlardı ama ben hiç bişeyi duyup anlayamıyordum.Çocuklardan biri yanıma eğilip ipleri çözdü.Sonra o da koşarak dışarı çıktı.Bende kalan son güce tutunarak ayağa kalktım.Pantolonumun fermuarını çekip düğmeledim.Ellerim titriyordu.Eğilip yırtık tişörtümü aldım.Giyilebilecek halde değildi.Kendime gelmek için elimle yüzümü ovuşturdum.Yinede yaşadıklarım kaldırabileceğim türde değildi.Kafamı gelen seslere çevirdim.

Ilgından

-Yok lan yorgunum eve gitcem dedim.Eren ve Furkan saatlerdir beni partiye götürme peşindelerdi.Eren bi içki daha isteyip bana döndü

-İyi lan bizde burda kalalım dedi.Eren ve Furkan bardaki kızları tartışırken gözüm Hecenin olduğu yere takıldı.Orada yoktu.Bardan çıktığını da görmemiştim o yüzden ayağa kalkıp oraya doğru gittim.Cem bana bakınca kulağına eğildim.Müzik sesi yüksek olduğu için duyulmuyordu.

-Cem Hece nerde dedim.Cem bardakları kurulamayı bırakıp

-On on beş dakikadır yok dedi.

Meraklanmaya başlamıştım.

-Nereye gittiğini söyledi mi diye sordum.

-Söylemedi ama odalara doğru gidiyordu dedi.

İşte bu beni gerçekten meraklandırmıştı.Eminim Hece bu barda oda olduğundan bile habersizdi.Hızlı adımlarla odalara doğru gittim.İlk kapıyı açtım.Tanımadığım iki kişi vardı.Hızla öbür odalara baktım.Bi odanın kapısı açıktı.İçeriye girdim.Hece sesimi duyunca kafasını bana çevirdi.Üzerinde tişörtü yoktu ve yüzü dahil her tarafı titriyordu.Onu böyle görünce içim sızladı.Sanki kalbimi parçalara ayırdılar.Yanına gittim.Beni görünce ağlamaya başladı.Hiç bişey söylemeden ona sarıldım.Ben sarılınca daha da ağlamaya başladı.O kadar korkmuştu ki tişörtümü elleriyle sıkarak ağladı.Onu daha da sıkı sarıp fısıldayarak

-Burdayım dedim.Ne diyeceğimi bilememiştim.İlk aklıma geleni söylemiştim.Biraz daha ağladıktan sonra ayrılıp

-Teşekkür ederim dedi.Göz kırptım.Pantolonu üzerindeydi ama tişörtü yoktu.Etrafıma baktım.Yatağın üzerinde örtü vardı.Onu alıp Hecenin üstüne örttüm.Eğer yatakta altımdaki kızlardan olsaydı üstüne bişey bulmazdım ama Heceyi öylece çıkaramazdım.Elimle önüne gelen saçlarını arkaya itip

-Arkadan çıkalım seni evine götüreyim dedim.Hala titriyordu ama biraz daha rahatlamıştı.Beline girip onu odadan çıkardım.Kimseye gözükmeden arkadan dışarı çıktık.Yürümekta güçlük çekiyordu.Onun bu halini gördükçe ona bunu yapan şerefsizi bulup öldürmek geliyordu içimden .Ama önce Heceyi eve götürmek zorundaydım.Telefonumu cebimden çıkarıp Yavuzu aradım.Fazla çalmadan telefonu açtı.