Her Şeye Rağmen

47.bölüm

Bölüm şarkısı;Göksel-rüzgar

Bu bölüm Beyzanur Doğanbaz'a gelsin❤️

Heceden

-Seni sevmekten nefret ediyorum dedim.Ona bunları söylediğim için anında pişman oldum ve kendimi aciz hissettmeye başladım.Yinede sözlerimin arkasında duracaktım.Ilgın yere baktı.Sanki ne söylemek istediğini aklından tartıyor gibiydi.Göz kapaklarını hafifçe kaldırdı.Dudaklarının kenarında acının çizgisi oluştu.Gözlerimin en derinine bakıp

-Beni sevme dedi.Sesi buz gibi soğuk geliyordu.Sanki gözleri bi daha beni görmeyeceksin der gibi kararlıydı.Son gözyaşlarımı da serbest bıraktım.Ilgın tam ağzını açtı ne söyliycek diye bekledim ama sonra susmayı tercih etti.

-Söyle susma diye bağırdım.

Sinirlenmeye başladığı her tarafından belli oluyordu.

-Allah kahretsin Hece.Biz olmayız olamayız. Deyip duvara yumruk attı.O kadar sert atmıştı ki çığlık atıp yanına koştum.Yüzündeki ifade hala aynıydı ama canı yandığı belliydi.Elini tutmamla beni itmesi bi oldu.

-Yapma Hece diye bağırdı.

-Ilgın bırak eline bakıyım diyebildim.

-Hece görmüyo musun sana zarar veriyorum.Söylesene hayatında hiç bu kadar ağladın mı dedi küçümseyi bi sesle.Sonra devam etti.

-Ya da ailen seni bu dünyada bıraktığında çok küçükmüydün.Hiç korktun mu ya da kahrolası bi bağımlı oldun mu diye bağırdı.

-Peki ya sen hiç benim kadar aşık oldun mu dedim çaresiz bi ses tonuyla.Yüzümün tüm hücrelerini dikkatle inceledi.Gözlerimi gözlerine hapsetti.

-Bi bağımlıya mı aşık oldun Hece dedi.Sesi çok daha küçümseyiciydi.Bi iki adım atıp ellerinden tuttum.Sonra tek elimi kaldırıp kalbinin üstüne koydum.

-Hayır ben burdakine aşık oldum dedim.Tam ağzımı açtım devam edecekken

-Burdan gidiyorum Hece dedi.Soğuk sesi beni ve kalbimi susturmaya yetmişti.

-Bundan sonra beni görmiyceksin dedi.Sonra arkasını dönüp sokaktan kayboldu.Gitme dememe bile izin vermemişti.

***

Çantamdan anahtarı çıkarıp içeri girdim.Ayaklarım daha fazla beni tutamazlardı.Çantamı bi tarafa fırlattım.Ayakkabıları mı da çıkarıp kendimi koltuğa attım.Gözlerim ağlamaktan yorulmuş gibi gözüksede korkudan ağlıyordu.Ilgını görmeyecek olmak bana ölümden farksızdı.Düne kadar görünce sinirden kıpkırmızı olduğum adamı bi daha görmemek beni parçalıyordu.Elleri hala saçlarında yanaklarımdaydı.

-Hece ne oldu sana böyle

Sesi duyunca doğruldum.Gizem kapının önünde duruyodu.

-Sen nasıl girdin diye sordum.Sesim nerdeyse çıkmıyordu.

-Yedek anahtarla girdim dedi.Üzerinde hala nişan kıyafetleri vardı.

-Aniden çıkınca seni merak ettim.Bizimkiler yatınca hemen yanına geldim dedi.Konuşurken bi yandan yanıma gelmişti.Beni ayağa kaldırdı.

-Gizem sen git zaten tüm gün yoruldun dedim.

-Saçmalama bugün burda kalırım kötüsün dedi.Ondan destek aldım.Birlikte banyoya doğru yürüdük.

***

Elimdeki kupayı ellerim titremeden tutmaya çalıştım.Ben banyoya girince Gizem ikimize de çay demlemişti.