Her Şeye Rağmen

14.bölüm

Arjin

Mesaj yüzümde yumruk etkisi yaratmıştı.Nefes alışverişim hızlandı.Elim titriyordu direksiyon hakimiyetimi kaybettiğimi hissedince arabayı yolun kenarına çektim.Midem bulanmaya başlamıştı.Üzüldüğümde ve korktuğumda hep böyle olurdu.Eğilip midemi tutarak kustum.Birisi bana sürekli bu tarz mesajlar gönderirdi ama yıllar önce .Zamanla mesajlar kesilince ben de uğraşmadım .Ben bunu nerden bulmuştum böyle.Elimi destek almak için ağaca yasladım.Başım dönüyordu.Gözüm karardı.Yere yığıldım.

***

Gözlerimi beyaz bir yerde açtım.Cennete mi geldim ,öfffff çok sıkıcıymış keşke zamanında o kadar hayır işi yapmasaydım diye düşünürken gözlerimin görüşü netleşince hastanede olduğumu fark ettim.Biraz düşününce olanlar aklıma geldi.Başıma bir ağrı girdi.O sırada odaya hemşire girdi.

-Uyanmışsınız nasıl hissediyorsunuz

-Iyiyim sağ olun acaba buraya nasıl geldiğimi öğrenebilir miyim

-Şanslıymışsınız yolun kenarında yığılıp kalmışsınız o sırada bi bayan sizi bulmuş buraya kadar getirdi

Demekki insanlık ölmemişti.

-Bi yakınınızı aramamızı istermisiniz başınızı vurmuş olma ihtimalinize karşı yalnız gitmeniz doğru olmayabilir

-Yani şimdi çıkabilir miyim

-evet bayan çantanızı da getirmiş kimlik aramamız gerekir diye çantanızı getireyim mi

-Saolun deyince odadan çıktı bende yerimden doğruldum.O kadar telaşın içinde mesajla uğraşamazdım.Korkma sadece seninle dalga geçiyorlar diye kendimi rahatlatırken çantamla birlikte hemşire içeri girdi.Yalnız konuşmam için odadan çıktı.Annemi telaşlandırmak istemedim abimle Gece de birliktedir.Off kimi arayacağım hah! Ilgın hemen Ilgını aradım.

-Güzellik

-Naber Ilgın nerdesin

-Teyzemdeyim Irmakla boğuşuyoruz

Sesi mutlu geliyordu.Onu buraya çağıramazdım

-Süper neyse merakımdan aradım daha doğrusu sıkıntıdan evde görüşürüz

-Görüşürüz bitanem

Deyip kapattı.O sırada elim alnıma gidince bandaj fark ettim.Üzerine bastırınca da ağrıyordu demekki çizilmişti.Üstelik başımda ağrıyordu ama arayabileceğim kimsem de yoktu.Yalnız gidecektim.Yavaşça yerimden doğruldum.Aslında aklıma bir fikir gelmiyor değildi.Bi şey demezdi herhalde.Telefonumu eline alıp Çekinerek Çağanı aradım.Biraz bekledikten sonra açtı.

-Arjin?

-Çağan .biraz duraksadım.nasılsın?

-Iyi sen

-Off aslında yardımcı olursan iyi olacağım

-Bi problem mi var

-Ben şimdi hastanedeyim arabam yanımda değil neyse uzun hikaye acaba beni almaya gelir misin

-Neden hastanedesin

Sesi gergin ve korkmuş çıkmıştı.

-Gelince anlatırım tabi gelirsen

-Hastaneyi mesaj at hemen geliyorum

-Peki deyip kapattım.

Hemşireden hastanenin adını adresini falan alıp mesaj attım.

***

-Geldiğin için teşekkür ederim

-Buradan çıkalım hemen anlatıyorsun ne olduğunu

Çantamı aldım.Birlikte aşağı indik.Arabaya binince bana döndü

-Evet seni dinliyorum

Daha kardeşim dediğim insanlar bile bilmiyor sana ne diyebilirim .

-Derslerim bitince arabaya atladım eve gidiyordum o sırada başım döndü ben de arabayı kenara çektim.Ağaca yaslandım ama tutunamadım o sırada yığılınca bi kadın beni hastaneye götürmüş

Tek kaşını kaldırıp bana baktı

-Bu kadar mı ?

-Bu kadar

-Şimdilik deyip arabayı çalıştırdı.