12.bölüm

708 16 0
                                    

-Hoşgeldiniz Ahmet bey deyip bana döndü hoşgeldiniz hanımefendi

Ahmet kafasını olumlu anlamda salladı

-Ne arzu edersiniz

-Önce hanımefendiye sor

-Ben bi porsüyon az pişmiş biftek,mevsim salata ve kırmızı şarap istiyorum.

Garson Ahmet'e döndü.

-Ben de aynısından alayım ama biftek tam pişmiş olsun deyip gülümsedi.Zevklerimiz farklıydı.Bayağı farklıydı :))

Garson yanımızdan uzaklaşınca Ahmet'e döndüm.Artık bi konuşma yapmalıydık.

-Ahmet Şeyy aslında buraya gelmek istememin sebebi A-

-Biliyorum

-Nasıl?

-Sence Arjin durur mu hayatında aldığı nadir Olgun kararlardan biri büyük bir gururla beni aradı.

-Yani sen artık-

-Gece bu kadar gerilme lütfen hızlı falan da gitmiyoruz zaten yıllardır bu günü bekliyoruz

Resmen içimi okumuştu.Yaşadıklarımız hem hızlı hem olağandışı geliyordu.Elimi tuttu.O kadar kibarca tutuyorduki şaşırmıştım.Çalışanlarına kök söktüren Mardin'de milleti korkutan adam değil de sanki dünyanın en kibar adamıydı.Bana karşı bu kadar kibar oluşu çok hoşuma gidiyordu.Ben böyle düşünürken yemeklerimiz geldi.

***

-Ahmet sakin ol lütfen

-Ne sakini Gece ne sakini ha! O kim benim yanımdakine bakıyo şerefsizin...

Ben Ahmet ay ne kibar falan diye onu överken o herkesin içinde adamın biri bana bakıyor diye kavga çıkarmıştı.Yemeklerimizi falan yemeden zorla onu arabaya götürmüştüm.

-Ahmet lütfen böyle yapma ilk günümüzü mahvetmeyelim

Gerçekten üzüldüğümü anlamıştı ki gözlerini kapattı bir kaç saniye sonra derin nefes alıp arabayı çalıştırdı.

-Nereye gidiyoruz

-Ilk günümüzü mahvetmiyoruz ve seni sürprizime götürüyorum.

***

Çok tatlı bir eve gelmiştik.Sanırım daha önce bi kez Arjinle gelmiştik ama çok hatırlayamadım.Korumaları şehirde bırakmıştık.Ev şehre biraz uzaktı.Aşağı indik.Ahmet kapıyı açtı ve eve girdik.Ev Mıhellemiler ailesine pek uygun dizilmemişti bi kere çok mütevaziydi sonra şirindi .Arjinin bu huyunu çok severim sanki o aileden değil.İhtiyacı olmadıkça alışveriş yapmaz ,kendi için değil hep başkaları için harcar bejndar amca Ahmet ve Ecrin teyze de aynı şekilde .Ben bunları düşünürken Ahmet yanımdaki tekli koltuğa oturdu.Ben de yanına koltuk çekmek için koltuk ararken beni birden kucağına çekti.O an nefesim kesildi.Elini belime sardı.Ben de kollarımı boynuna sardım.Gözlerimi kapatıp kendimi aşkıma bıraktım.

Her Şeye RağmenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin