Her Şeye Rağmen

48.bölüm

Heceden

Soğuk hastane koridorunda yürümeye başladık.Çağan Arjini sıkıca tutmuş.Ben merdiven kenarlıklarına tırnaklarımı geçirdim.Ancak böyle ayaklarım beni taşıyorlardı.Arjin yolun başından beri sadece Ilgın diyordu.Ağlamaktan çok sesini duyuruyordu sanki.Ben ağlamıyordum.Sadece susuyordum.Odanın önüne gelince nefes almakta zorlandığımı fark ettim.Gece yerde bağırıyordu.Ahmet ve bi kaç kadın onu kaldırmaya çalışıyordu.Bizi görünce sustu.Hepsi susarak bize baktı.Gece ayağa kalktı.Soğuk bi sesle

-O ölüyo dedi.Elimi öbür elime geçirdim.Tırnaklarımı iyice bastırdım.Tırnaklarımın arası kanla dolana kadar.Hemşirelerden biri kapıyı açtı.Ilgın bembeyaz bi suratla yatakta yatıyordu.İçeri girdim.Yatağın kenarına oturdum.Ilgının ellerini tuttum.Buz gibiydiler.Onun sıcaklığı yoktu.

-Nereye böyle? Nereye gidiyosun söylesene.Arkanda bu kadar insanı,beni bırakıp nereye.Ben daha sana doya doya sarılamadım.Kokunu içime çekemedim.Beni de götür.Sensiz yapamam.

Gözlerimi kırpmamla gözyaşlarım bir bir akıyor.Elimin tekini boynuma götürüp kolyemi çıkardım.Parmaklarımla küçük taşı okşayıp Ilgının avcunun içine yerleştirdim.Eğilip dudaklarımı eline yaklaştırdım.Önce onu ellerinin kokusunu içime çektim.Uzun uzun öptüm.Sonra ayağa kalktım.Önüne düşen saçlarını düzelttim.Hafif çıkan kirli sakalını parmaklarımın ucuyla okşadım.Eğilip dudaklarına küçük bi öpücük kondurdum.Kulağına eğilip her dinlediğimde aklıma Ilgının getiren şarkıyı mırıldanmaya başladım.

"Ne kağıt kalemsiz olmayı bilir ne de ben sensiz kalmayı

Neden bir dert biter diğeri gelir ateştir bu iyi bilir yakmayı

Kuşları anladım da senin kanatların yok nasıl uçtun da gittin

Kırık cam misali hatalarım acıtır seni böyle mi kaybettim "

Söylerken ağlıyordum.Gözyaşlarımı elimin tersiyle sildim.Son kez Ilgına bakıp odadan çıktım.Gece büyük bi adama sarılıyodu.Gece bana döndü bi yandan da yanındaki adamı gösteriyordu.

-Hece babam Ilgını ameliyat edebileceğini söyledi son bi umut var dedi.Herkes ağlamayı kesmiş adama bakıyodu.Adamın elinden tuttum.

-Lütfen onu kurtarın dedim.Adam ellerimi sıkıp bana destek verdi.Sonra doktorlarla konuşmak üzere koşturur adımlarla yanımızdan ayrıldı.Ben de bi koltuğa oturup dua etmeye başladım.

***

İnleme seslerini duyunca yerimden sıçradım.Ilgın ameliyattan sonra odasına alınmıştı.Ben de onu beklerken uyuya kalmışım.Hemen ayağa kalkıp yanına gittim.Ilgın uyanmıştı ve belliki canı yanıyordu.Yanaklarından tuttum.

-Ilgın sen uyandın diye çığlık attım.

-Allahım şükürler olsun.Bu sefer mutluluktan ağlamaya başlamıştım.Ilgın başını tuttu.

-Başım ağrıyo.Ne oldu bana çok mu içtim dedi.Gülümsedim.Artık içkiyle bütünleşmiş.

-Hastanedeyiz ama şimdi iyisin dedim.

-Ne oldu ki bana

-Hiçbi şey hatırlamıyo musun diye sordum.

-Hayır Hece en son hatırladığım bi kızla odada...

Tam konuşmaya devam ediyordu ki ağzını elimle kapattım.Cinsellik anılarını dinliycek değildim.Doktor hafıza kaybının yaşanabileceğini söylemişti ama ihtimal vermiyordum.

-Bana biraz daha ayrıntı vermelisin dedim.Biraz durdu.Başını ovalıyordu bi yandan da.

-En son sen benim mekanda çalışmaya başladın.Ben de aynı gece çok içtim ve bi kızla...