51.bölüm

155 8 4
                                    

Geceden

-Gece anne bi şey sorcam diyen Mustafaya döndüm.Arada anne arada Gece anne diyordu.Onu anlamaya çalışıyordum.Şimdiye kadar hiç anne dediği bi insan yanında olmamıştı.
-Söyle tatlım dedim.Yüzü mutsuz gözüküyordu.Yanıma çağırıp koltuğu gösterdim.
-Okulda arkadaşlarım yeni yılda ne yaptığımı sordular.
-Sen ne söyledin peki dedim.
-Hiçbi şey söyleyemedim.Hepsi bir sürü şey anlattı.Anneleri babaları hepbirlikte ağaç süslüyolarmış biz de süsliycez mi diye sordu.Cevap veremedim.Aslında bu yılbaşında kutlama yapmayı planlamıyorduk.Ahmet iki gece şehirdışına çıkıcaktı.
-Sen ne yapmak istersin peki diye sordum.
-Şimdiye kadar hiç yeniyıl kutlamadık.Amcam bize kızardı dedi.Sonra birden heyecanla ayağa fırladı.Gözlerinin içi parlıyordu.
-Biz de ağaç süsleyelim dedi.O kadar güzel bakıyordu ki hayır diyemedim.
-Tamam biz de süsleyelim dedim.Kucağıma atladı.
-Hadi o zaman çıkıp süs alalım dedim.
***
Koridora gelince Mustafanın botlarını çıkarttım.Bi yandan da kendi kaşe montumu giyiyordum.Botlarını giyinip bana döndü.
-Sence yakıştı mı dedi.
-Çok yakışıklısın deyip montunu giydirdim.Ahmete hediye aldığım montun küçükler için olanlarından Mustafaya da almıştım.O kadar tatlı duruyordu ki.O sırada çalışanımız bizi bekliyordu.
-Neslihan hanım biz alışverişe çıkıyoruz Biri gelirse bize haber verirsin dedim.O kafasını sallayınca birlikte çıktık.Arabayı park etme sıkıntısı çekmemek için bi taksi çevirdim.İkimizde arkaya oturup birbirimize neler yapıcağımızı anlatmaya başladık.

Heceden

Kafe çok kalabalıktı.Önlüğümü giyip sipariş almaya gittim.
-Hoşgeldiniz ne istersiniz diye sordum.Elimde bi kağıt ve kalem vardı.Adam durdu düşündü düşündü...Sanki dünyayı kurtarıyo gerizekalı.
-Ben çikolatalı kek alıyım kek çok pişmiş krema da çikolatalı olsun.Söylediklerini not etmeye çalışıyordum ama yardırmıştı resmen.
-Meyve suyum hafif soğuk olsun.Taze sıkılmış olsun ve %25 greyfut koyun dedi.Son söylediklerini not etmemiştim bile.
-Bey efendi bunların hepsi bu kalabalıkta yetişmeyebilir dedim.Ellerini ıslak mendille siliyordu.Kafasını kaldırıp
-Bu beni ilgilendirmez sen bunları getirmek zorundasın dedi.Sinirlerim sinir noktasındaydı artık.
-Beyefendi konuşmalarınıza dikkat edin dedim.Üzerine bastırarak söylemiştim.
-Aa terbiyesiz bana patronunu çağır dedi.
-Her şeyi benden bekleme onu da sen çağır dedim.
-Sen git getir pastamı sorun çıkarmaa gelmedim deyince artık dayanamadım.
-Az ye de uşak tut.Düzgün düzgün konuşuyorum illa insanın ağzını bozuyosun diye resmen çığlık attım.Herkes susmuş bize bakıyordu.Gizem aniden mutfaktan çıkıp yanımıza doğru geldi.
-Sorun ne diye sorunca karşımdaki adamı gösterdim.
-Al sana sorun .Resmen Hece beni döv bana küfret diye bağırıyo dedim.O sırada üniversitede yeni tanıştığım ve adını unuttum çocuk da yanımıza gelmişti.Ben sinirliyken gelmiş olmalı onu hiç fark etmedim.Karşımdaki adamı kolundan tutup bi köşeye çekti.Ne söylediğini duyamadık ama adam içinden söverek kafeden çıktı.Gizem ikimizi de tutup mutfağa soktu.
-Sen nerden çıktın diye sordum.Hala adını hatırlayamamıştım.
-Sen boşver şimdi biraz sakin misin diye sordu.Sinirden gülmeye başladım.
-İyi ki geldin büyük ihtimalle oracıkta öldürürdüm onu dedim.Gizemin tuttuğu suyu alıp bi dikişte bitirdim.
-Lütfen kusura bakma ama adını hatırlayamıyorum dedim.Morali bozulur belki diye beklerken sempatik yüz ifadesiyle
-Sorun değil Hece Yusuf ben dedi.Ahh nasıl unutmuştum.Gülümsedim.Gizem kulağıma eğilip
-Bugün iyi gününde değilsin sen çık ben idare ederim dedi.Yanağına bi öpücük kondurup önlüğümü çıkardım.Yusuf a dönüp
-Çıkalım mı diye sordum.Kafasını sallayınca kafeden çıktı.Çocuğa da ayıp oldu.Kafeye bi şeyler yemeye gelmiş şu rezilliğe bak.Birlikte parkta yürümeye başladık.
-Sahi ne söyledim adama diye sordum.Biraz düşünüp gülmeye başladı.
-Bu güzel kızı rahatsız ederse sonunun mezar olabileceğini hatırlattım sadece dedi.Ben de gülmeye başlamıştım.
-Ya aslında ben çok agresif bi insan değilim dedim.Dediğime kendim bile inanmamıştım.Ilgınla ilk tanıştığımız gün birden aklıma gelmişti.Ona burası benim mekanım falan demiştim.Kulağıma eğilip bi gün benim mekana da beklerim diyişini asla unutamam heralde.Ona ne kadar çok kızmıştım.Ukala tavırlarına.
-Ne geldi aklına
Yusufun sorusu beni düşüncelerimden aldı.
-Efendim?
-Gülümseyerek düşüncelere daldın da deyince istemsizce gülümsediğimi fark ettim.
-Birisi aklıma geldi de dedim.Yusufun yüzü gerildi birden.Bankta geriye yaslandı.
-Dünya gerçekten küçük.Bi kafeye geliyosun ve arkadaşımın kafesi denk geliyo dedim.Gülümseyip
-Gerçekten küçük dedi.

Her Şeye RağmenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin