Lee Donghyuck ve Mark Lee'nin yolları üniversite yıllarında, tiyatro bölümünde kesiştiğinde, aralarındaki çekim karşı koyulamazdı. Donghyuck iyi bir aktör, Mark kampüsün kötü çocuğuydu. İkili, Romeo ve Juliet'in eşcinsel uyarlaması için başrole seçi...
oylamamsı şeyin sonucunda buradan devam ediyoruz jsgfhdgfjhdgfjhddf. eğer yeni kitap olsaydı adına End To Start olacaktı ve o yüzden bir kapak yapmıştım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
burada takılsın bari boşa gitmesin.
neyse herkeslere iyi okumalaaaaar <3<3<3
GÜZEL ONARIM
Günümüz
Seul
Lee Donghyuck'un Evi
Japonya'da Kintsugi dedikleri, değerli seramikleri altınla onarma sanatı diye bir şey var. Sonuç, kırıldığı bariz belli olan ama bu nedenle daha da güzel hale bir parça.
Bu, bende her zaman hayranlık uyandıran bir kavram.
İnsanlar sık sık yara izlerini gizlemeye çalışırlar. Sanki en ufak bir hasar, ne kadar kırılgan olduklarını gözler önüne seriyormuş gibi. Yara izlerini hatalarla, o hataları da utançla bir tutarlar. Mükemmeliyetlerine sonsuza kadar gölge düştü sanırlar.
Kintsugi bunun tam tersini yapıyor. "Trajediden doğan bir güzellik vardır. Yaşanmışlıkları gösteren şu değerli çatlaklara bir bakın," der adeta.
Koridorumda durmuş, eski sevgilimin çalışıyla yankılanan dış kapıya bakarken, her ne kadar Kintsugi asil bir kavram olsa da, bir şey kırıldı mı, asla başka bir şey olamayacağı gerçeğini değiştirmediğini fark ettim. Güzel onarım, ne kadar zarif de olsa, o şeyi tekrar bir bütün haline getirmez. O şey, hâlâ sadece eski şeklini taklit eden kırık parçaların birleşimidir.
Bana ruhunu açmasına ve efsanevi bir ilan-ı aşk içeren bu sabahki e-postasına bakılırsa sanırım Mark da beni onarmak istiyor. Zaten en başında beni paramparça eden kişinin kendisi olduğu göz önünde bulundurulursa bu, ironik bir durum.
Seni sevmediğim için gittiğimi sandığını biliyorum ama yanılıyorsun. Ben, seni hep sevdim. Seni ilk gördüğüm andan beri.
O kadar uzun bir süre, insanlar beni terk edince, hak ettiğimi bulduğuma inandım ki, seninle tanışınca durup hak ettiğime kavuştuğumu düşünmedim. Kendine aşırı güvensiz bir pislik olmaya beş dakika ara verirsem, o zaman belki... belki de... seni elimde tutabileceğimi algılayamadım.
