Hindi Tugma

Kabanata I

/ Kabanata I /

"Ano ba?! Hindi ba't ayaw ko nga sabi?! Ba't kasi ang kulit mo, ha?"

"Manliligaw pa nga lang naman ako sa 'yo. Bakit ba kasi ayaw mo? Ayaw mo ba sa mala-Daniel Padilla na looks kagaya ko?"

"Ulol. Mukha ka kayang niyupi na tansan."

"Awch naman."

Bzzz!

Isang malakas na tunog ng buzzer ang bumuo nang ingay sa silid-aklatan. Dinig ang dalawang tao na may pinag-uusapan, kaya siguro ay napapindot na ang librarian sa noise silencer buzzer. Pero parang wala lang sa lalaki na gumagawa ng ingay. Hindi pa rin siya tumitigil na kulitin ang babaeng kausap niya sa mesa.

"Ang haharot naman ng mga 'to. Unang araw ng pasukan, iyan kaagad ang inaatupag," reklamong bulong ni Amaris.

Amaris Redeo is a freshman education student of Zechoxia University. He's 5'4 tall and has a good figure. He looks like an artist because of his fair skin and charismatic appeal. Pinagkakamalan din siyang baliko minsan dahil sa ganda ng katawan niya. He has melodious voice, great taste in fashion, and loyalty in literature. In fact, he was awarded as with highest honors after graduating senior high school.

Amaris loves to write stories and poems. He already experienced competing in a national schools press conference for four consecutive years. He excellently excelled yet competitive in academics. The only problem he had is his sporty skills. Palyado siya pagdating sa physical tasks.

Madalas din siyang magkasakit dahil sa sobrang pagod. Kaya hindi siya pinapayagang magpagod masyad. Kaya he focused improving his skills in academics.

Nasa kabilang mesa lang kasi nakaupo si Amaris. Kinaiinisan niya lang ay nasa mismong tapat pa niya ito nagtatalo. Pagkuwa'y itinaklob niya na lamang ang librong kaniyang hawak upang hindi makita ang dalawa. Hindi siya makapag-pokus nang maayos sa binabasa niya dahil sa ingay na nagmumula sa kabilang lamesa.

Bzzz!

Tumunog ulit for the nth times ang noise silencer buzzer dahil sa namumuong ingay. Napalingon si Amaris sa kaniyang kanan nang may mahagip ang kaniyang mata na may naglalakad.

The librarian stood in her sit. She is now heading towards their direction. Alam na ni Amaris na sasawayin ng librarian ang dalawa. Subalit laking gulat niya nang lumagpas lang ang librarian. Nasundan niya pa ito ng tingin kung saan patungo. Lumabas ito sa silid-aklatan kung kaya't nagkaroon ulit ng pansamantalang ingay.

Iisa lang ang librarian ng old library ng university na pinapasukan niya. Pero may limang staff naman sa new library nila na kakabukas lang nakaraang taon. Ang old library kasi ay may maliit na espasyo lang.

Bilang nga rin sa daliri ng kuko ang lamesa rito. The room is filled only with old yet imperative books. Nandito nakalagay ang mga lumang libro na sobrang mahalaga pa rin. Unlike to the new library of the university, halos mga bagong edition ng libro ang nandoon.

Mostly, seniors ang nagtutungo sa old libary dahil mabait ang librarian. Alam kasi nila na mas dadayuhin ang bagong library kesa sa nagpupunta sa old library. Kaya nagkakaroon ng ingay sa buong library.

Iyon ang dahilan kung bakit mas napili ni Amaris na sa old library magpunta. Ngunit hindi niya sukat akalain na may library pa lang maingay kahit may malaking karatulang "SILENCE". Hindi iyon pinapansin ng mga estudyante at kunwaring hindi nababasa ito.

Amaris is reading his favorite novel "The Little Women" of Louise Alcott. Ilang beses na rin niya itong nabasa ngunit hindi pa rin siya maka-move on sa kwento. Gayunpaman, sinubukan niyang basahin ito sa kabila ng ingay sa paligid.