Unicode
ဆိုဖာခေါင်းရင်းပြတင်းပေါက်ကနေဖြာဝင်လာတဲ့နေရောင်ကြောင့် မျက်လုံးကိုစူးကနဲ။ ဇက်နားကတဆစ်ဆစ်နာကျင်မှုကြောင့် ညကတစ်ခြမ်းစောင်းအိပ်မိပြီထင်တယ်ဆိုတဲ့အသိဝင်လာတယ်။ ဆတ်ကနဲ့ထရင်ပိုနာမှာကြောင့်မျက်လုံးကိုအသာဖွင့်လိုက်တယ်။ မျက်စိရှေ့တည့်တည့်မှာလာရပ်ပြီး ပြတင်းပေါက်ပေါ်မေးထောက်ကာ ကော်ဖီသောက်နေရင်း နှင်းတွေကြည့်နေတဲ့အမျိုးသမီး။ ကိုယ်ပေါ်မှာလဲ မနေ့ကယူလာပေးတဲ့အနွေးထည်ကို ချမ်းလို့ထင်ပါရဲ့ ဝတ်ထားတယ်။
မပူလောင်သေးတဲ့ ရွှေဝါရောင် နေခြည်ဖြာလေးက မျက်နှာပေါ် သက်ဆင်းလာမှုကြောင့် သူ့မျက်ဝန်းကလေးက အညိုရောင်ခပ်တောက်တောက်ကလေး။ အဲ့ဒီအညိုရောင်ခပ်တောက်တောက်မျက်လုံးတွေကို ဖြည်းညှင်းစွာမှေးစဥ်းလိုက်ပြီး နေရောင်ခြည်ထဲပါလာတဲ့ အေးနွေးနွေးလေလေးကို ခံယူနေတယ်။ နှာတံစင်းစင်းလေး နှုတ်ခမ်းထူထူလေးတွေ မျက်တောင်စဥ်းစဥ်းလေးတွေ ဖြူဥနေတဲ့အသားရည်တွေနဲ့ ဘာကြောင့် ဒီလောက်တောင်လှရက်နေရတာလဲ။
"အား..အား!!! နာလိုက်တာ အအား!!!!!"
ငေးနေတာဘယ်လောက်တောင်ကြာသွားပြီမသိ ကျောတွေပါ နာလာတာကြောင့် ဆိုဖာပေါ်က ကုန်းရုန်းထပြီး အရှက်မရှိအော်မိတော့တယ်။ သူကလဲ လန့်သွားတယ်ထင်တယ် တစ်ကိုယ်လုံးတုန်သွားပြီး မျက်လုံးပြူးတွေနဲ့စိုက်ကြည့်နေတယ် ဘာဖြစ်တာလဲဆိုတဲ့အကြည့်နဲ့။ သူ့ကိုမြင်တော့မှရှက်မှန်းသိရတော့တယ်။
"အဟမ်း"
မသိသလို ဘာလိုလို ခပ်ခပ်တည်တည်နဲ့ ချောင်းတစ်ချက်ဟန့်ပြီး မျက်နှာသစ်ဖို့သန့်စင်ခန်းထဲဝင်သွားလိုက်တယ်။ အခန်းထဲလော့ချပြီးမှ သေအောင်နာတဲ့ခါးကိုလက်နဲ့ပွတ်လိုက်တယ်။ အကြောတွေပြေသွားအောင် ခါးကိုဟိုဘက်ဒီဘက်လှည့် ခေါင်းတွေကိုဘယ်စောင်းညာစောင်းလုပ်ပြီး သက်သာသွားမှ မျက်နှာသစ်ခြင်းသို့။ အခန်းထဲက ထွက်လာပြီး ဆိုဖာပေါ်ကထိုင်နေတဲ့ သူ့ဘေးမှာထိုင်လိုက်တယ်။
