"Zauroczenie a Miłość" ❤Dekukiri💚

8. za daleko

•Okej- na taką odpowiedź liczyłem. Wstałem z łóżka i od razu ruszyłem w stronę drzwi a zaraz za mną Eijiro.

• Tylko drzwi zamknij.-- odwróciłem się w stronę Eijiro który właśnie chwytał za klucz leżący na biurku.

•Tak już zamykam.-- Rzucił szybko w odpowiedzi.

• Ja idę jeszcze do swojego pokoju po jakieś ubrania aby się przebrać idziesz ze mną?-- zapytałem kiedy Kiri właśnie przekręcał ostatni raz zamek w drzwiach.

• okej idę z tobą!-- Po tych słowach ruszyliśmy prosto do mojego pokoju który znajdował się na początku korytarza. Przez całą drogę się do siebie nie odzywaliśmy. Drzwi mojego pokoju były otwarte wiec nie musiałem męczyć się z zamkiem. Chwyciłem za klamkę i delikatnie popchnęłam drzwi.

• Rozgość się.-- uśmiechnąłem się do chłopaka. Ten tylko odwzajemnił mój gest i wszedł bardziej do pokoju.* Widać że jest zaskoczony. W sumie to się nie dziwię wszyscy myślą że mój pokój jest istna świątynią all Mighat a ty w cale nie jest prawda. Może mam z nim kilka figurek i jakieś komiksy ale to tylko tyle.*

• Co zaskoczony?-- powiedziałem rozbawionym głosem. Chłopak podszedł do biurka nad którym wisiały przeróżne plakaty z AC/DC i kilka ich już teraz bezcennych płyt.

• Tak i to bardzo! Myślałem że będziesz miał cały pokój w plakatach z all Mighat tak jak to mówił wszystkim Bukagou. A tu proszę zamiast plakatów z symbolem pokoju mamy plakaty AC/DC. Powiem ci że mnie zaskoczyłeś. -- Eijiro dokładnie przyglądał się wszystkim płytom i plakatom z bardzo widocznym na twarzy zainteresowaniem.

• Wiesz Kacchan wszystkim to wmawia. Wiec się nie dziwie że jesteś zaskoczony. Mina też zareagowała podobnie tylko że przez pierwsze pięć minut mi nie wierzyła dopiero jak powiedziałem jej o jakichś ciekawostkach na ich temat w końcu mi uwierzyła.-- podszedłem do szafy po czym ja otworzyłem. Wziąłem ubrania z półki na której poskładałem wszystkie świeżo zakupione rzeczy. Wziąłem zwykłe jasno niebieskie spodnie z wysokim stanem i czarną koszulkę z dużym logiem AC/DC na przodzie.

•Ej Izuku a te płyty są jakieś kolekcjonerskie czy coś takiego ze je zbierasz?-- odwróciłem głowę w stronę Eijiro który właśnie w rękach trzymał jedna z płyt które stały na małej szafce nad łóżkiem.

• Mam kilka modeli które są nawet można powiedzieć bezcenne ale większość ich mam w domu rodzinnym. Jedyna bezcenna płyta która tutaj mam jest to właśnie ta- Podszedłem do półki przy której stał Eijiro i sięgnąłem ręką po jedną z płyt.

• Ja na twoim miejscu bym nie trzymał płyt w akademiku a zwłaszcza tych bezcennych. Za bardzo bym się o nie bał. Wiesz że ktoś je zabierze lub specjalnie zniszczy. -- popatrzył na mnie chłopak. Po chwili znów odwracając swój wzrok na resztę płyt.

• Wiesz może i masz rację. Ale ta płyta jest dla mnie bardziej niż bezcenna. To była moja pierwsza płyta w życiu. Dostałem ją od taty w swoje 5 urodziny. Jest dla mnie bardzo ważna ponieważ to jest najcenniejsza pamiątka jaka po nim mi została. Tą płyta jest własnoręcznie podpisana przez zespół. Mój tata dostał ta płytę na ich koncercie jeszcze jak był młody. To właśnie wtedy zapałał miłością do ich muzyki. Wiec kiedy tylko się urodziłem próbował zaszczepić tą pasją też mnie. I jak dobrze widać mu się udało. -- zawsze kiedy wspominam tatę na ustach pojawia mi się ogromny uśmiech. Dzięki niemu żyje i jestem tu gdzie jestem teraz.

• No to faktycznie bezcenna pamiątka.-- uśmiechną się do mnie. Odwzajemniłem jego gest i znów wróciłem do wybierania ubrań. Nagle po pokoju rozległ się dzwonek telefonu. Na początku myślałem ze to telefon Kiriego ale jak się okazało był to mój. Chłopak wziął mój telefon z szafki nocnej i podszedł do mnie.