Hera Yarkan lise son sınıf öğrencisidir. Geçmişin pençe izlerinden kurtulmaya çalışırken on yedi yaşında hayatına giren Atlas Katrivas'a karşı duyduğu platonik aşk onu hayata bağlar.
Babalarının ortaklığı sebebiyle devamlı aynı masada oturmak zorund...
ÇOKKKK ÖZLEMİŞİM SİZİ VE ONLARI. İMDAT. İMDAT. İMDAT.
BİRRR SÜRÜ YORUM YAPIN OKUYAYIM 😭😭😭 Oy vermeyi de unutmayın 💅 KEYİFLİ OKUMALAAAR 🥵
SZA / I HATE U
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BÖLÜM ALTI: "Darbe İzleri"
Vicdanında bir sızı. Acıtıyor göğsünü yaşadığım acı. Sen bilmezsin, sevgi vicdanda değil kalptedir. Aşk acıma hissinden değil tutkudan beslenir.
Üzerimde hissettiğim soğuk hava ve kendimi dibe doğru bıraktığımda nefesimi kesen su gözlerimi kapatmama sebep olurken suyun içerisinde özgür hissetmeye çalıştım. Üzerimdeki elbise sırılsıklam olmuştu. Makyajımın su yüzünden dağıldığını biliyordum.
Yıllardır ruhsal olarak içerisine daldığım o maviliğin şimdi fiziki olarak içindeydim ve yanımda o vardı. Yaz tatillerini anımsadım. Babamla çıktığımız yurt dışı gezilerinde okyanus suyuna girerken suyun içerisinde gözlerimi kapatır karanlığı hissederdim. Ve o karanlıkta onun gözlerini, bakışlarını arardım.
Hiç bulamayacağımı bilsem de o gözler boğulmaktan korkmayacağım tek maviliğe sahipti.
Atlas Katrivas'ın gözleri.
Şimdi geçmişimdeki hayallerin sahibi benim ellerimi suyun içerisindeyken tutuyor, benimle birlikte yüzüyordu. Kendimi sırf o belimden tutarak beni yukarıya doğru çeksin diye defalarca kez suyun içerisine bırakmış, dibe doğru itmiştim. Ve o her seferinde ellerini belime yerleştirmiş, belimi sıkıca kavramış ve beni kendisiyle birlikte suyun yüzeyine çıkarmıştı.
"Atlas," dedim beni yeniden yüzeye çıkarttığında. Gözleri hala kızarıktı. Sarhoştu fakat eskisi kadar kafası bulanık durmuyordu. Muhtemelen tuzlu su onu biraz kendisine getirmişti.
"Alıştın sen yine," dedi elleri ellerimdeyken. Beni kendisine doğru çektiğinde ellerimi çıplak göğsüne koydum. Atlas Katrivas buradaydı, teni ellerimin altındaydı. Yalnızca sarhoşken.
"Neye?" Diye mırıldandım. Saatlerdir suyun içerisindeydik. Hava soğuk değildi fakat yazın olduğu kadar da sıcak değildi. Su gece olduğu için soğuktu fakat tenimiz bu soğuğa alışmıştı.
"Kendini boğulacağın sulara bırakmaya," dedi kendimi suyun içerisine itmeme atıfta bulunarak. Yüzümde geniş bir gülümseme oluştu. Bu gece bize aitti. Bu gece odasında onunla konuşan Hera'ya aitti. Bu gece on yedi yaşıma aitti.
"Sen kurtaracaksın diye Katrivas," dedim bütün bunları hatırlamayacağını bilerek. "Sen kurtaracaksın diye."
Bana bir cevap vermedi. Gözleri yüzümde dolaşmaya devam ederken partinin yavaş yavaş dağıldığını biliyordum. Saatlerdir suyun içerisindeydik. Lina, Umut, ben ve Atlas. Bu üçlünün içerisindeki yerim neresiydi bilmiyordum fakat içimde bir yerlerde yaşanılanlara karşı heyecan hissediyordum.
