"Son Bir Nefes"

21.8K 1.3K 795
                                    

Oy vermeyi ve yorum yapmayı ihmal etmeyin lütfeen ✨

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı ihmal etmeyin lütfeen ✨

Video Games / Lana Del Rey
Kanıyorduk / Redd
Formula / Labrinth

BÖLÜM 21: "Son Bir Nefes"

Eski bir masalda anmışlar ismimizi. Ve senden önce bendeki sen kavramış belimi.

Dudaklarımda yokluğunun bıraktığı yanık izleri.

Sevgilim, son bir nefes kaldı aşka.
Korkarım, yaralanmadan. Uzatma ellerini bana.

Bazen yaşamaktan korktuğumu hissediyordum. Dün gece Atlas'la konuştuklarımızı gözlerimin önüme aldığımda tekrar hislerimle yüzleştim.

Belki sen de bilirsin. Zaman akıp gider, seni geride bırakır. Hayat devam eder fakat sen hayatı yakalayamazsın. İnsanlar yaşar, gözlerini açar, uyanır, bir sabahı vardır her gecenin. Ama sana hiç güneş doğmaz. Odanı aydınlatan ışığa gözlerini kapatırsın.

İnsanlar yaşar ve sen o hayata yetişemediğini hissedersin. Dışardan bir film izliyormuş gibi izlersin insanları. Bazen en yakın arkadaşına bile yabancılaşır insan. Kimseyi sevemez, sevildiğini hissedemez. Bencilleşir, uzaklaşır. Kimliğini kaybeder.

On yedi yaşındayken bu karmaşanın içerisine düşmüştüm. Kurtulmaya çalışırken daha çok dibine çekilmiştim. Hayat kaldığı yerden devam etmişti ve ben o hayata yetişememiştim. İnsanlarla iletişim kuramamıştım. Kimseyi sevmeyi becerememiştim. Oturduğum her masada yüreğimi korku kaplamıştı. Güvensizlik gezinmişti ensemde. Ve şüpheyle yanmıştı kalbim.

Belirsizliklerde kaybolmuştum. Geçmişimde boğulmuştum. Suyun içerisine bir kere girdiğinde soğuğa alışıyor insan. Ve ölene kadar üşüdüğünün farkında bile olmazsın. İçimi yakan suyun içerisinde buldum ellerini. Bana zamana karşı savaşmayı öğretmeye çalışıyorsun. Uzatma ellerini bana. O kadar yakında durma. Bu okyanusun içerisinde birisi boğulacaksa bu ben olmalıyım. Korkuyorum yara almandan, yaralanmamızdan. Ruhumun her yerinde kesik izleri.

"Hera!" Atlas'ın sesini duyduğumda bakışlarımı ona doğru çevirdim. Bugün içimdeki sevgi daha öncesine göre daha baskındı. Belki de artık bana verdiği değeri gördüğümdendi bilmiyordum. Fakat ona sahip olduğumu hissediyordum. Her anlamda artık benimle olduğunu hissediyordum.

Hâlâ bu ilişkinin bir ismi yoktu fakat Atlas'ın bir şey planladığını anlayacak kadar onu tanıyordum. "Lina, bavullar hazır mı?" Umut Lina'ya seslendiğinde Lina ona cevap verdi.

"Hazır!"

"Her şeyimiz tamam galiba," dedi Atlas bana bakarak. Üzerimde triko bir takım vardı. Pembe beyaz karelerden oluşan takımın üst kısmı yelek alt kısmı ise mini bir etekti. Ayağıma uzun beyaz çizmelerimi giymiştim.

XVI - ÖLÜM PORTRESİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin