321.Gün

12.GÜN

"Lanet olsun. Sadece beni hatırlamasını istiyorum."

Yoon gözlerini açtığında bu sefer ne bir göz bandı ne de bileğini ya da ayakları bağlayan bir şey vardı. "Özgür mü kaldım...?", diye düşünerek kafasını kaldırdığında, sünger yatağının üzerinde olduğunu fark etti.

Her iki ayağı ve sağ eli sargıyla sarılmıştı. Cam kırıklarından... Hatırlıyordu ama hala kafası çok karışıktı ve sarsılmış gibiydi. Ayağa doğrulmak istese de kalkamayacağını anladığı gibi ayaklarının üstüne basmaktan çekindi.

- Uyandın mı?

- Seni aşağılık psikopat! Beni bu yerde daha ne kadar kapalı tutmayı düşünüyorsun! Ne yapmam gerekiyor buradan çıkmam için ha! Yüzünü gördüm işte! EEE?! SENİ HATIRLAMIYORUM BİLE!

Adam buğulu camın arkasını anca toplamış, yorgun bir şekilde kolonun orda duruyordu. Yoon'un ağzından çıkan kelimelere karşılık gözleri seğirip dudağını ısırsa da,

"pes etmeyeceğim", diye söylendi.

- Ne? Ne dedin?

Adam Yoon'a yaklaşıp aniden suratına tokat atmasıyla,

- Dedim ki, sen hatırlayana kadar seni bırakmayacağım!

Yoon şaşkınlığını gizleyememişti.

O adam bana... Daha demin tokat mı attı?! Lan kim olduğunu sanıyor bu?! Beni kaçırıyor, sürüklüyor, boğuyor, ısırıyor... TOKAT ATIYOR?!

Yoon acıyla inlese de ayağa kalkıp, adamın üstüne kendini atıp onu yumruklamaya çalıştı ama solak olmadığı için vuruşları isabet etmeden adamın vücudunu sıyırıyordu.

- Senden nefret ediyorum! Her kimsen, iyi ki seni hatırlamıyorum!

Adam geriye topallayıp dişlerini sıkarak Yoon'u kendinden ittiği gibi koşarak kendi küçük odasına girdi. Yoon arkasında afallamış şekilde kalakalmıştı. Gitmesi bir dakikayı almadan yanına geri döndü. Elinde bir tür sporcu atleti vardı. Yoon'a fırlatmasıyla Yoon karnında elini kırarak atleti tuttu.

- İlk önce o atlet elime nasıl geçti bunu bulmakla uğraş sonra belki bi halt hatırlarsın benimle ilgili!

Yoon elindeki siyah atlete bakıp kalakalmıştı.

- Bu atletten ne bok hatırlayabilirim lan! Sapık mısın---

Atlete ikinci kez bakınca kendine ait olduğunu anlamıştı. Bu atlet kesinlikle onundu.

------** yıl önce------

- Atletimi gören oldu mu?

- Napalım lan biz senin kokuşmuş atletini?!

Ardından duyulan kahkaha ve haykırma sesleriyle Suruni takıma göz ucuyla bakıp herkesi aniden sessizleştirdi. Aralarından biri,

- Giyinme odasına baksana, duş alıcam demiştin orada unutmuşsundur.

- Aa... Doğru. Sağol.

Suruni sahadan inip giyinme odasından duş alma yerine geçti. Etrafa baksada askılıklarda herhangi bir siyah atlet görememişti. "Lan nerde bıraktım şu atleti... Giymezsem yine terden hasta olacağım...", diye söylenerek duşa kabinlere baktı. Koridorda kafasını kurulayarak siyah atletli birini geçerken gördüğü an koşarak kabinden çıktı.

Islık çalmasıyla Yoon arkasına döndü.

- Suruni.

- Yoon.