164.GÜN

250 25 10
                                    


Polisler...!

Yoon aniden ayağa kalkmasıyla, yerinde topallayıp başı dönmesi bir olmuştu.

"Ama..."

'Ama' ne...?

Yoon, etrafına bakınıp ne yapacağı konusunda şaşırmış bir halde olduğu yerden bir sağa bir sola rastgele koşuşturup en sonunda odanın çıkış kapısına yaslanmış; dirençsiz bir halde parmaklarını avucunun içinde sıkarak tüm gücüyle kapıya yumruk atmış olsa da, bu kapıyı okşamaktan başka bir his yaşatmamıştı kendisine.

Buradayım...!

"Bu...ra...m..----"

Sesini boğazından çıkaramadığını hissettiği o anda da, olduğu yerde mum kesilip tekrar ağlamaya başlamıştı ve bu sefer gözlerinin kurumasından daha çok, canını yakan vücudunda tek bir yer vardı... Orası da, kalbi.

"Orada birisi mi var?!"

Yoon sesini çıkaramadığı bu yerde, ellerini kullanarak varlığını polislere hissettirmek istemişti.

"İÇERİ GELİYORUZ! 1...!2...!3-----!"

Kapılar ardı ardına tokmaklanıp son kapının önünde kesilmesiyle,

"Zarar görmemeniz için, lütfen kapının önünden çekilin-!", sesi ardından yankılanmıştı.

Yoon denileni yapıp kapıdan uzaklaşarak, eskiden sürekli üzerinde yattığı sünger yatağa doğru yaklaşıp, üstüne oturmuştu.

Aniden kapı ani güç darbesiyle kırılarak açılmasıyla onu dört polis memuru karşılamıştı. Göz göze gelmeleriyle de şaşkınlıklarını yüzlerinden hiçbiri saklayamamıştı.

Hepsinin gözlerinde tek bir cümle, o da,

"...erkek...?" ya da " 'Yoon XXX', dedikleri aranan kişi bu adam değil mi...?"

Yoon polis memurlarının varlığından o an tuhaf bir şekilde... huzursuzlanmıştı.

Ben gitmek...

...istemiyorum...?

Suruni...

Suruni'yi uzun zamandır görmedim....

...Bu, onun yakalandığı anlamına mı geliyor...?

"Suruni...?"

"Suruni? Evet onu yakaladık bayım-! Güvenli ellerdesiniz! Biz--------"

Yoon kulaklarını kapatmıştı.

Hayır...

Buna inanmıyorum...

Gerçek değil bu-!

"HAYIR! SURUNI! SURUNI İLE GÖRÜŞMEK İSTİYORUM-!"

"Bayım lütfen sakinleşin, kurtuldunuz."

"Kurtuldum mu...?"

"Evet efendim."

Ne saçmalıyor o...? Kurtulmak mı? Dalga mı geçiyorsun benimle...?

Bu yerden kurtuluş yok.

"Bay Yoon?"

"SİZE İNANMIYORUM! BIRAKIN BENİ! HEMEN YALNIZ BAŞIMA BIRAKIN BENİ-!!"

Polis memurları afallamış ifadelerle birbirlerine bakıp iç çekmeleriyle Yoon bacakların göğsünde kırıp titremeye başlamıştı.

Hayır... Hayır... İstemiyorum....

321.GünHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin