180.GÜN

155 17 13
                                    


"O iyi olacak.

Çünkü yanında ben varım."



------**yıl önce-------

"Hey, ne zaman ağlamayı keseceksin acaba? Erkek adam ağlar mı?"

"Kes sesini! Hıg-!"

Yoon, Suruni'nin kafasını çocukmuş gibi okşayan eline vurmasıyla, damarına bağlı iğnenin hareket etmesiyle Suruni olduğu yerden belirgin bir şekilde acıyla inlemişti.

"Ne oldu?! İğnenin olduğu tarafa mı vurdum-?!"

"Canım çok yanıyor Yoon... Kalbim de bak--..."

"Özür dilerim bilerek olmadı tamam mı?! Hemşire çağırayım mı? Belki iğnenin olduğu kısma zarar vermişimdir--- Hemen çağırıyorum, bekle--!"

Yoon sandalyeden kalkar kalkmaz Suruni bağırarak,

"AH! K-KALBİM!!"

Yoon burnunu çektiği gibi gözlerinin tekrar dolmasına müsaade edip Suruni'nin yanına tekrar yaklaşıp panikle,

"Ne oldu birdenbire ya-! Neyin var hey?! Neren acıyor?", demişti.

Suruni suratını ekşitse de diğer tek açık gözüyle de Yoon'un tepkilerine karşılık tatmin olmuş ve mükemmel hisle dolan ifadesiyle sırıtıyordu.

"Tanrım gerçekten şerefsizin önde gidenisin."

Chiane olan bitene odanın diğer tarafından koltuğa oturmuş izlerken, Yoon gözünü ovuşturarak Chiane'e dönmesiyle bıkkın ve sinirli ifadeyle Suruni'ye baktığını görünce lafından anca neyi kastettiğini anlamıştı. Suruni'ye karşı yüzünü tekrar dönüp kafasına numara yaptığı geç basınca penisini çarşafın üstünden düşünmeden avuçlayarak sıkıp çıkması bir olmuştu.

"OW! TANRIM! ALETİM!!"

"Hahha!"

Yoon kapıyı çarptığı gibi çıkmasıyla Chiane yerinden kalkıp, penisini üstünden ovuşturan Suruni'ye bakarak içten içe gülmeye devam etmişti.

"Sen kaşındın oğlum."

"Sen siktir gitsene! Tüm anın içine ettin ne güzel benimle ilgileniyordu. Belki ilerde kendime duş bile aldırtırım diyordum.."

"Siktir git deli--! Kolunu falan mı kırdın da?! Yoon senin kölen değil, onu geçtim zaten gereğinden fazla senin için endişelendi. Sen hastaneye kaldırılınca gözlerini açana kadar kim yatak başında senin uyanmanı bekledi sanıyorsun? Gerçekten şerefsizsin."

Suruni hafif tebessümle kalp ritim cihazına gözünü çevirip,

"Hah.. Onun varlığı bu ritimleri arttırıyor, onun yokluğu bu ritimleri bozuyor. Ritimler sanki onunla bir hareket ediyor... Ben çok fena tutuldum sanırım kanka."

"Bir de bayıl istersen kardeşim."

"Bayıldım zaten kanka."

Chiane bu sefer acımadan Suruni'nin kafasına el şakası yaparak vurup,

"Ciddiye al şu hastalığını! Sana birgün bir şey olacak diye ikimiz de çok korkuyoruz anlamıyor musun?! Kendini önemse ve değer ver! O çocuğu bir daha böyle salya sümük ağlatma, öldüğünü sandı yerde öylece mum kesilir gibi hareketsiz kaldığını görünce-!!"

"Henüz ölemem, daha yapacak çok planım var."

"O zaman hayatına değer ver."

"Tamam annecim."

321.GünHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin