Reaching Star (S)

Chapter 37

Hello!  Finally, ito na ang huling chapter para sa pov ni Yna. Sa wakas malapit na matapos ang istorya ng kauna-unahang istorya na nagawa ko. Basically, this is the first story and a series as well that I made and I wrote this when I was in high school. If you'll notice nag-start ang plot niya ng high school kasi gawa talaga siya ng high school student na eraeyxxi hahaha. I made huge revisions and adjustments with it kasi I found it very corny and cringey ang ibang scenes. So afr, I am contented with it and happy.

Salamat sa pagsuporta kila Yna!

may pov na nakalaan din para kay Kian :>

________________________________________________________________________________

Chapter 37

Unti-unting nagsisink in na sa akin ang nangyari. Mahirap at masakit man pero kailangan tanggapin. Kian was right.... I am not alone... He's here and this is the first time ever since my parents died that I felt I am not alone or masyado lang akong nabulag sa kalungkutan kaya ko nakalimutan na may Kian pala na handa akong samahan?

Sinigurado ni Kian na kasama niya akong makakauwi sa condo. When I got there, I immediately put my things back on our closet. While doing that, I felt someone hug me from the back and sniffed on my hair.

"Aren't you tired?" he asked. Umiling ako at muling tiningnan ang mga damit.

"Malapit na matapos."

"Bukas pupunta tayo sa bahay nila Mama." Aniya. Natigil ako sa pagtutupi. "Gusto ka niya makausap."

"For what?"

"I don't know but don't worry."

What if... papagalitan niya ako kasi iniwan ko si Kian? What if sasabihin na niya sa amin na hindi na tuloy ang sa aming dalawa ni Kian?

Ito ang bumagabag sa akin buong maghapon hanggang sa kinagabihan at kinabukasan. Kian held my hand while we're entering their house. Nakasimpleng t-shirt at shorts lang ako ngayn habang si Kian ay nakapambahay lang din. Sabi ni Kian hindi na namin kailangan ang sobrang mag-ayos dahil maguusap at kakain lang kami doon.

"Why are your hands shaking?" nakakunot ang noo niya.

"I'm nervous." Iritado kong sabi sa kanya.

"Don't be. Hindi ka naman kakainin ng mga magulang ko." Masungit niyang sabi. Wtf!

When we got inside, I saw his both parents in their living room. May katawagan ang Daddy niya samantalang si Mommy niya ay halatadong hinihintay kami. She smiled and stood up when she saw us. Agad din siyang binati at hinalikan ni Kian. I did the same thing too, but I was shocked the moment she hugged me so tight.

Hinawakan niya ang kamay ko at dinala sa garden nila para makapag-usap nang kami lang dalawa. Hinayaan lang kami ni Kian.

"How are you?" she asked me gently. Hawak-hawak niya ang kamay ko habang nakatingin sa mga mata ko. Ang mga mata niya ay napakamalumanay. Magaganda ang mga mata niya, ngayon ko lang kasi natitigan nang maayos ang mukha niya. Just like what I said before, kamukhang-kamukha ng Daddy niya si Kian. Kung magkakaroon siguro ng kapatid na babae si Kian kamukha ng Mama niya.