Yarım Kalmış Hayatlar (Düzenlenecek)

8.BÖLÜM

ELİF

Arabadan inince içeri girdik. Ozan bizi görünce yanımıza geldi.

- Merhaba

Mert cevap verdi.

- Merhaba kardeşim

- Ben biletleri aldım. Biz Mertle sizin arkanızda oturucaz. Sizde beraber oturucaksınız.

Mertle Ezra birbirlerine baktılar. Ben olmasaydım birlikte oturucaklardı ama benim sayemde dile getiremediler.

- Ben onunla otururum sizde beraber oturun Ezra.

- Olmaz Elif

- Hayır diyorum oturun işte.

- Peki ama istediğin zaman yer değiştiririz.

Başımı onaylar anlamda salladıktan sonra anonsla birlikte kapıdan geçtik. Uçağa bildiğimizde Ezra son kez emin olup olmadığımı anlamak için bana baktı. Bende gülümseyerek Ozan'ın yanına oturdum. Ilk 10 dakika sadece müzik dinledim. Gözlerimi kapatıp huzurlu sese içimden eşlik ederken birinin dürtmesiyle gözlerimi açtım.

- Ne var?

- Konuşmamız gerek.

- Konuşacak bişey kalmadığını düşünüyorum Ozan haksızmıyım?

Cevap vermeyince devam ettim.

- Ben herseyi geride bıraktım.

- Beni yanlış anladın. Açıklamama izin vermedin ki. Hemen çekip gittin.

- Ne yapamam gerekiyordu. Beni nasıl boynuzladığını dinleyip sonrada boynuna atlamam gerekiyordu değilmi.

Yüksek sesle söylemiş olmalıyım ki herkes bizes bakıyordu.

- Ne bakıyorsunuz oyunmu oynuyor burda?

Bir kız birseyler mırıldanınca yanına gittim.

- Bana bak o saçlarını eline veririm düzgün konuş.

- Ne diyorsun sen be

Ezra yanımıza geldi.

- Elif hadi lavaboya gidelim. Rezil olduk herkese.

- Ben zaten rezil oldum herkese. Öyle değil mi Ozan?

Hiçbirşey söylemeden sadece gözlerime baktı. Ezra kolumdan tutup zorla lavaboya götürdü.

- Elif onu dinlemelisin bence.

- Sende mi Ezra sende mi onun tarafındasın.

- Ben kimsenin tarafında değilim ama bir dinle-

- Yeter! Dinlemiyeceğim kimseyi

Sarıldık ve bir süredir bekleyen gözyaşlarıma izin verdim. Mert gelip nasıl olduğumu sordu. Bende iyiyim deyip geçirdim. Aslında iyi değildim. Sanki içimde patlamak üzere olan bir volkan vardı ve bir sebep arıyordu.

Bu sefer Ezra'nın yanına oturdum. Gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım.

- Elif uyan hadi.

Uçak inişe geçiyordu. Cantamı alıp kapıya yöneldim. Indigimiz gibi Mert'in arabasına bindik. Daha önce burada yaşadığı için arabasıda vardı doğal olarak. Binince Ezra otele gidelim sonra laf olur dedi. Bu kız ne zaman başkalarının söylediğini kafasına takmaya başladı.

- Aşkım bize gidiyoruz. Hem evdeki herkes yabancı tanımazlar.

- Nasıl yabancı?

- Rus falan işte.