Afflicted (TLS #3 - COMPLETED)

A R T I C L E 3 - S E C T I O N 1 4

I DIDN'T know what to say.

I came here to help her.

I came here to get her out of this hellhole.

But after listening to her, I realized that this is not her hell.

What happened before she ended up here was her true nightmare.

Ramdam na ramdam ko and panginginig niya habang hawak ko ang mga kamay niya.

I wanted to tell her na magiging ayos lang ang lahat pero alam kong matapos man ang lahat ng to, mailabas ko man siya dito, hindi na maibabalik pa ang dati.

Lauren was broken.

Too broken.

"I-I'm sorry . . ." Hindi ko alam kung tama bang iyon ang sabihin ko sa kanya pero iyon ang lumabas sa bibig ko.

"Jasper . . ." tawag niya sa basag na boses.

"Hmm?" sagot ko habang pilit na tinutuyo ang mga luha niya.

I never imagined that this is how we would meet after so many years of being apart.

"You can get me out of here, diba?" Tinitigan ko ang mga mata niyang halos nagmamakaawa. I smiled at her before nodding.

Silently swearing with all my life that I'm going to give her the justice she deserves.

"I'll get you out of here. Just hang on there for a bit. Hmm?" She bit her lip as she nodded.

"Just hang on a bit longer . . ." Pinili kong tumingala para iwasan ang pagtulo ng luha ko. I pulled her closer and hugged her. I hugged her as tightly as I can.

Dapat ay hindi ko na lang siya hinayaang umalis noon. I should have chased after her.

Kasi kung ako ang kasama niya?

Hinding-hindi ko hahayaang mangyari sa kanya 'to.

If only I was stubborn enough years ago. 

Pinanood ko siya habang akay-akay ng isang officer pabalik sa selda niya. Ilang sandali ko pa siya hinayaang umiyak bago niya ako binalaan tungkol sa kakalabanin naming pamilya. She said she was afraid na madadamay nga ako sa galit ng pamilyang iyon.

But I came here knowing all of that.

And I am hell-bent on taking her out of here. They can threaten me all they want pero hindi ko na susukuan pa ulit si Lauren. Not again. Minsan ko na siyang sinukuan at ito ang naging kapalit.

I'll never do that again.

"Jasper?" gulat na bungad ni Mama pagkapasok ko sa bahay. Hindi na kasi ako madalas na umuwi rito kaya naman given na magulat siya dahil umuwi ako ng walang pasabi.

But I need this. I need her.

"Ma . . ." tawag ko sa kanya sa basag na boses. She stared at me for a while bago niya ibinaba ang librong binabasa at tumayo para lumapit sa akin.

"Ma . . . si Lauren . . ." parang bata kong sumbong sa kanya habang yakap-yakap niya ako.

I felt my mother's hand on my back as she tightly embraced me.

Years ago, I cried to her too when Lauren broke up with me. She told me that it was part of growing up. People come and go. Ang sabi niya ay magmamahal pa ako ng iba. Makakakita rin ako ng babaeng higit na makakapagpasaya sa akin. But look at me now, I'm still here, weeping because of the same woman who broke my heart countless times before.

"Magiging ayos rin ang lahat, anak," she keeps on whispering pero sunod-sunod rin ang pag-iling ko sa kanya.

No, Ma. It would never be the same for her.

Hindi na, Ma. Hindi na . . .

The next day ay mabilis kong ipinasa ang iba kong trabaho sa mga kaibigan 'ko. EJ was the only one who knew aboout Lauren and I was left with no choice but to tell him about it dahil ayaw niyang tanggapin ang ibang kasong pinapa-handle ko sa kanya dahil nga may mabigat na kaso rin siyang hawak ngayon.

"Call me when you need help. Lauren's my friend too," ani niya sa seryosong boses na malayo sa pagiging maloko niya.

Bahagya niya lang akong tinapik sa balikat bago siya lumabas ng opisina ko. I took a deep breath at tinitigan ang mga papeles na nasa harapan ko.

All of these were supposed to be the results of the investigation of the Quintos' case. Pero sa narinig ko kay Lauren ay sobrang layo ng mga nangyari sa mga nakasulat sa daan-daang papel na 'to.

"I-I told them what he had done to me, to us! Pero walang naniniwala sakin. I-I asked for a check up pero hindi rin ako pinagbigyan . . ."

My jaw tightened as I recall what she had told me.

So the investigators and detectives who handled the case are accomplices.

Hindi na pwedeng mag-request ng medical check up ngayon para kay Lauren dahil halos mag-iisang buwan na mula ng mangyari iyon. Ibabasura lang ng korte kung sakali.

According to the reports ay walang ibang tao sa unit maliban kay Lauren at kay Russel Quintos, the gun had Lauren's fingerprints too.

Napahilot ako sa noo nang mag-umpisa na akong sakitan ng ulo sa kaiisip ng posibleng loopholes sa lahat ng ito. They really had a thorough job cleaning up this mess.

I know Lauren did not do it.

Pero hindi ko naman pwedeng ilaban lang iyon sa korte ng walang ebidensya. Words are nothing without evidence, but evidences can bend the truth with words.

"I heard it's a case that involves your ex?" Napaangat ako ng tingin nang marinig ang boses ni Forbes sa may pintuan ng opisina ko.

"How did you know that?"

"EJ slipped." I rolled my eyes after hearing that.

Typical EJ.

"I've seen the case," ani niya habang naglalakad palapit sa table ko nang nakapamulsa.

"Have you gone to the crime scene? Alam mo kasi minsan, kahit ilang investigators pa ang umikot sa buong crime scene, may mga ebidensyang nalalampasan. You know your woman well," he said with a cocky smile.

"You know her well, so why not check the crime scene yourself? Malay mo, may makita kang mga bagay na makakatulong sa inyo." Tinapik niya ang balikat ko bago tuluyang tumalikod.

"Pinuntahan mo?" Kunot noong tanong ko sa kanya bago siya tuluyang makalabas.

"You're my friend, JD. But I don't know that woman, I just went here to tell you na hindi pa nalilinis ang buong crimescene," sagot niya bago siya tuluyang lumabas ng opisina ko.

I stared at the pile of files for a while before sighing and taking my coat off my chair.

I need to go and check the crime scene. Hindi magsasabi ng ganoon si Forbes kung wala siyang nakita.

"Louie, please cancel all my appointments for today. If something urgent comes up paki pasa na lang kay Attorney Raza, okay?" tumango nama ang secretary ko bago nag-umpisang mag-cancel ng mga appointments.