Sayfa 63 ||yarı texting

kırk ikinci bölüm

bu bölüm MedineAydn836 için😻

-açelya:)
Bir yandan ayağımla ritim yapmaya çalışıp diğer yandan da bekliyordum.

Hayatta en nefret ettiğim şeylerden biri birini beklemekti!

Telefonumu açıp saate baktım. Yarım saattir bekliyordum. Oflayarak girişe baktım.

Sonunda buraya doğru geliyordu.

Sırıtarak masaya oturdu.

Hemen burdan ayrılmak istediğim için konuşmaya başladım.

"Bak Batuhan bundan sonra bana yazmanı istemiyorum tamam mı?"

"Ama hatunum niye öyle diyorsun" dedi.

İğrenerek ona baktım.

"Hatunum ne ya"

"Ama gülüm niye öyle diyorsun"

Elimi alnıma götürüp "Ay şimdi bayılacağım" dedim.

Derin bir nefes alıp konuştum.

"Bak Batuhancım ben seninle sevgiliyken sen böyle bir şey değildin..."

Konuşmamı bölen Azer Bülbül'ün şarkısı oldu.

"Yandık sevda ocağında
Hep gül olsun kucağında"

Nerden geliyor diye etrafa bakarken cebinden telefonunu çıkardı.

Gerçekten şuraya bayılacağım!

Gözlerimi kocaman açarak Batuhan'a baktım.

"Kusura bakma gülüm bunu açmam lazım" dedi.

Etrafa baktım yardım istercesine ama Açelya'nın yüzü güler mi (?) gülmez tabiki!

Demek ki kaderimde Azer Bülbül dinleyen bir eski sevgiliyle uğraşmak varmış!

Telefonumu açıp gruba girdim ve hızlıca yazmaya başladım.

yakın olan acil buraya gelsin ve bana yardım etsin

*konum*

Anında cevap verdiler.

Barışşş😻😻😻😻: açicim ben oraya hiç yakın değilim:(((

Emir: ben oraya yakınım açelya

İncicimelmasım😚💗💖: ben de yakınım

Batuhan'ın sesi kesilince telefonu kapattım.

"Bir şey diyordun gülüm" dedi.

Tekrardan açıklama yaptım.

"Bak Batuhan"

Gülüp "Baktım Açelyam" dedi.

Ne günah işledim de Batuhan burda?

"Artık cidden beni bırak" dedim.

"Ama Açelyam ben sana demiştim. Ya benimsin yada..."

Sandalye çekme sesini duyunca bir anda sustu.

İnci ve Emir gelmişti.

Ah benim üzümsüz keklerim!

Ah benim kurtarıcı meleklerim!

İnci'nin, Emir'in kulağına "Bana bırak" diye fısıldadığını duydum.

"Selam Batuhan" dedi.

"Selam baldızım" diye cevap verdi.

Bu sefer İnci sinirle güldü ve Emir'in kulağına "Bana bırakma" dedi.

O kadar kısık sesle konuşuyordu ki ben bile zor duyuyordum.

Emir bir kaç saniye Batuhan'a baktı ve bir anda "Ben Açelya'nın abisiyim Batuhan" dedi.

Batuhan gözlerini kocaman açıp "Vay abim var mı bir istediğin" dedi.

Bu kadar korkuyor muydu?

Emir gülerek çıkışa baktı ve cevap verdi.

"Yürü git Batuhan"

Kafasını hızlıca sallayıp çıktı.

Şaşırarak Emir'e baktım.

Ne diyeceğimi anlamış gibi hemen cevap verdi.

"Ben de sevgililerimin abisi olduğunu öğrenince böyle kaçıyordum"

İnci kaşlarını kaldırıp "Sevgililer" dedi.

"Hayat bir gündür o da bugündür İncicim. Bak şimdi kimin yanındayım" dedi ve İnci'nin sandalyesini kendine doğru çekti.

"Buraya bu kadar hızlı geleceğinizi düşünmüyordum" dedim.

İnci "Ben sadece bir kaç sokak gerindeydim" dedi ve şüpheyle Emir'e baktı.

"İncicim benim de işim olamaz mı?" dedi.

"Bilmem hemen hemen aynı anda gelmemiz biraz fazla tesadüf" dedi.

Kahkaha atıp konuştu.

"Benim işim gücüm yok seni mi takip edeceğim?" dedi.

İnci de omuz silkti.

Bir kaç saniye düşündüm.

Neden bu dediği şey garip bir şekilde bana mantıklı gelmişti?

merhaba tüm bölümü okuyup asla oy vermeyen hayalet okuyucum:)

umarım bir gün sen de benim durumuma düşersin de hevesin kaçar:)